Gitaarhelden Bryce Dessner van The National en Jonny Greenwood van Radiohead schrijven de laatste jaren beiden met succes composities voor klassieke ensembles. Greenwood maakte onder meer furore met zijn filmmuziek voor Paul Thomas Andersons There Will Be Blood, waarvan de suite vanavond in wereldpremière gaat, naast een uitvoering van Popcorn Superhet Receiver. Bryce Dessner schreef een werk voor strijkorkest dat zijn wereldpremière beleeft, en brengt samen met zijn broer Aaron zijn ‘micro minimalism’ op de bühne met Raphael en het dubbelconcert voor gitaar St. Caroline by the Sea. Een buitenkans om kennis te maken met klassiek werk van twee popiconen, uitgevoerd door Amsterdam Sinfonietta onder leiding van André de Ridder. programmaboek
data
za 16 juni 2012 22:15
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
In dit programma staan twee jonge componisten centraal die vooral bekend zijn als popmuzikanten. Bryce Dessner is gitarist in de Amerikaanse band The National. Jonny Greenwood speelt gitaar in de Britse formatie Radiohead. Beiden hebben de laatste jaren met succes muziek voor klassieke ensembles geschreven. Amsterdam Sinfonietta speelt onder leiding van André de Ridder recente werken van Dessner en Greenwood, met de broers Bryce en Aaron Dessner van The National op gitaar als speciale gasten. Op het programma staan Greenwoods Popcorn Superhet Receiver (2005) en There will be blood Suite (2007) en Dessners Raphael (2007), het dubbelconcert voor gitaar St. Carolyn by the Sea (2011) en de wereldpremière van een werk voor strijkorkest dat Dessner componeerde in opdracht van Amsterdam Sinfonietta, het Scottish Ensemble en het Norwegian Chamber Orchestra. Het programma is een coproductie van het Holland Festival met Muziekgebouw Eindhoven en het American Composers Orchestra.
Jonny Greenwood heeft reeds vanaf jeugdige leeftijd belangstelling voor klassieke muziek en is een verklaard liefhebber van de Franse componist Olivier Messiaen. Zo bekwaamde hij zich in het bespelen van de ondes-Martenot, een in de jaren 20 van de vorige eeuw ontwikkeld elektronisch instrument dat veelvuldig werd gebruikt door Messiaen en dat op verschillende Radiohead-albums te horen is. In 2004 werd Greenwood composer-in-residence bij de BBC. Daar ging datzelfde jaar Smear voor orkest en ondes-Martenot in première, in 2005 gevolgd door Popcorn Superhet Receiver voor strijkorkest. Delen van dat laatste werk werden gebruikt in de film There will be blood uit 2007 van de Amerikaanse regisseur Paul Thomas Anderson, waarvoor Greenwood de complete soundtrack componeerde. De There will be blood Suite is samengesteld met muziek uit deze film. Greenwoods Popcorn Superhet Receiver is een Nederlandse première.
Bryce Dessner behaalde zijn diploma klassiek gitaar aan Yale University. Samen met zijn broer Aaron speelt hij gitaar in rockband The National, een groep die sinds zijn oprichting in 1999 hoge ogen gooit bij zowel critici als publiek. Vorig jaar waren de broers in het Holland Festival te bewonderen met hun productie The Long Count. Dit theatrale concert voor klein orkest en verschillende gastzangers is gebaseerd op de Maya-scheppingsmythe Popul Vuh. Dessner werkte de afgelopen jaren samen met toonaangevende musici uit de nieuwe muziek, zoals Philip Glass, Steve Reich en het Kronos Quartet. Zijn muziek, die hij zelf omschrijft als ‘micro minimalism’, kenmerkt zich door gelaagde weefsels van herhaalde patronen, maar verraadt ook invloeden uit de folk en van componisten als Bartók en Messiaen.
Raphael (2007) van Bryce Dessner is een kamermuziekwerk voor een ensemble met onder meer vier gitaren. Het ging op 13 maart 2008 in première in The Kitchen in New York. Het dubbelconcert voor gitaar St. Carolyn by the Sea (2011) schreef Dessner voor zichzelf en zijn broer Aaron in opdracht van het American Composers Orchestra, het Holland Festival en het Muziekgebouw Eindhoven. Met het componeren voor een uitgebreide orkestrale bezetting betreedt Dessner met dit werk nieuw terrein, iets waarover hij in interviews zijn opwinding heeft kenbaar gemaakt. St. Carolyn by the Sea werd geïnspireerd door de roman Big Sur (1962) van Jack Kerouac. Het werk ging op 22 oktober 2011 in première tijdens het SONiC Festival van het American Composers Orchestra in New York. Raphael beleeft in dit concert zijn Nederlandse première; de uitvoering van St. Carolyn by the Sea is een Europese première.