De Duitse André de Ridder (1971) is een dirigent van zowel grote klassieke stukken als experimentele werken. De Ridder werkte samen met hedendaagse-muziekspecialisten als Musikfabrik, maar ook met de band Gorillaz, de Deense indierockband Efterklang en jazzmusicus Uri Caine. Met het Duitse elektronicaduo Mouse on Mars trad hij in januari 2011 op bij het Chicago Symphony Orchestra. In 2012 stond hij bovendien aan de wieg van ensemble stargaze, een internationaal gezelschap van jonge musici dat de grenzen slecht tussen pop, klassiek, elektronische muziek en hedendaags repertoire. De Ridder is veel actief in Groot-Brittannië, waar hij te gast was bij onder andere het BBC Symphony Orchestra, London Sinfonietta, het BBC Philharmonic en Britten Sinfonia. Daarnaast dirigeerde hij onder meer het Royal Stockholm Philharmonic Orchestra, Tapiola Sinfonietta, het SWR Sinfonieorchester Baden Baden und Freiburg en Camerata Salzburg. Sinds 2011 is De Ridder regelmatig in het Holland Festival te gast als dirigent: o.a. met 2001: A Space Odyssey, Sunken Garden (beiden in 2013) en In C Mali (2016). In januari 2016 maakte hij zijn debuut bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Als operadirigent leidde De Ridder onder meer producties met werken van Mozart, Janáček en Henze. Hij dirigeerde de Engelse première van Gerald Barry's The Bitter Tears of Petra von Kant bij de English National Opera in 2005, de wereldpremière van Wolfgang Rihms Drei Frauen bij het Theater Basel in 2009 en in 2016 bij De Nationale Opera de wereldpremière van Only the sound remains.