Ga naar de hoofdcontent

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. download het programmaboek

'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden

'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden

uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.'

- William Kentridge.

 

William Kentridges onderzoek naar de rol van Afrika in de Eerste Wereldoorlog brengt muziek, dans, animatie, beeldende kunst en schaduwspel samen om het onbekende verhaal vertellen van de miljoenen Afrikaanse dragers die dienden – en veelal sneuvelden – aan de Britse, Franse en Duitse fronten. The Head & The Load is een ambitieuze voorstelling, belast met het gewicht van deze onderbelichte geschiedenis en voortgestuwd door het visuele meesterschap van Kentridge. De titel van dit grootschalige werk refereert aan het Ghanese spreekwoord ‘The head and the load are the troubles of the neck’. 

 

William Kentridge is een veelzijdige kunstenaar die politiek combineert met poëzie in multimediale kunst waarin uiteenlopende disciplines bijeenkomen, zoals schilderen, beeldhouwen en filmmaken. In zijn werk raakt hij aan thema’s als apartheid, kolonialisme en totalitarisme. Zijn werk is een kritisch onderzoek naar verschillende aspecten van de Zuid-Afrikaanse samenleving en in het bijzonder de nasleep van apartheid. Het werk is vaak persoonlijk en heeft niet zelden een lyrische ondertoon. 

 

Voor The Head & The Load werkte Kentridge samen met Philip Miller, een van de meest vooraanstaande componisten uit Zuid-Afrika, en choreograaf en danser Gregory Maqoma. Ze maakten, in de woorden van Kentridge, ‘een onderbroken muzikale processie’. De voorstelling heeft een internationale cast die bestaat uit zangers, dansers en acteurs, velen afkomstig uit Zuid-Afrika. Millers krachtige composities bieden een perfecte aanvulling op het beeldende werk van Kentridge.

 

De muziek voor The Head & The Load vormt een dialoog tussen twee verschillende geluidswerelden die ontstonden tijdens en vlak na de Eerste Wereldoorlog. Het werk onderzoekt hoe Europese kunstenaars en componisten van de Dada-beweging de grens doorbraken tussen gesproken tekst en muziek, en hoe deze avant-garde beweging verrassende parallellen vertoonde met de klankwereld van de Afrikaanse zang en koormuziek, waar ook vaak een spel tussen spoken word en zang waar te nemen is. In de voorstelling gaan deze geluidwerelden muzikale botsingen aan. 

 

Europa reageerde op de Grote Oorlog met de geboorte van de post-romantische muziek, met componisten als Hindemith en Schönberg die in de sound van de voorstelling zijn opgenomen, maar dan uitgerekt, omgekeerd en teruggekaatst vanuit Afrika met zijn vocale oorlogshymnen, klaagzangen en marsen. Een song van Schönberg wordt afgewisseld met de percussieve klappen op een christelijk hymneboek dat naar Afrika gestuurd werd als onderdeel van de koloniale missie. Een rijke, zoete viool van Fritz Kreisler wordt weggespeeld door een oorlogslied in het Zoeloe. Een opname van een toespraak van Wilhelm Kaiser wordt gereduceerd tot vocale uitstoten van medeklinkers, die de absurdistische gedichten van Kurt Schwitters in gedachten brengen. Zelfs wanneer deze veelheid aan muzikale tradities een glorieuze ensemblezang van Afrikaanse liedjes uit de tijd ten beste geeft, blijven de tradities voortdurend vechten, en terugschreeuwen, als verzet tegen de rauwe, muzikale soundscapes van de Grote Oorlog. Orkestinstrumenten worden sirenes, misthoorns en radiofrequenties en gaan het gevecht aan met de modernistische beweging in de muziek, die ontstond als gevolg van de traumatische ervaring die Europa had opgelopen.

Lees minder

Credits

concept William Kentridge regie William Kentridge muziek Philip Miller cocomponist Thuthuka Sibisi muziekregisseur Thuthuka Sibisi ontwerp projectie Catherine Meyburgh choreografie Gregory Maqoma toneelbeeld Sabine Theunissen licht Urs Schönebaum, Georg Veit geluid Mark Grey video-editing, compositie Žana Marović, Janus Fouché, Catherine Meyburgh associate regisseur Luc De Wit hoofd techniek studio Chris Waldo de Wet video Kim Gunning cinematografie Duško Marović instrumentatie Philip Miller, Michael Atkinson additionele instrumentatie door Nathan Koci acteurs Mncedisi Shabangu, Hamilton Dlamini, Nhlanhla Mahlangu, Luc De Wit vocalisten en performers Sipho Seroto, Tlale Makhene, Joanna Dudley, Ann Masina, Bham Ntabeni, Nhlanhla Mahlangu dansers Gregory Maqoma, Nhlanhla Mahlangu, Xolani Dlamini, Thulani Chauke, Julia Zenzie Burnham ensemble vocalisten Ayanda Eleki, Tshegofatso Moeng, Eddie Mofokeng, Lubabalo Velebayi, Bulelani Madondile, Lindokuhle Thabede, Motho Oa Batho, Mapule Moloi, Mhlaba Buthelezi, Grace Magubane, Ncokwane Lydia Manyama viool Waldo Alexander slagwerk Sam Budish bas Shawn Conley trompet Samuel Ewens altviool Mario Gotoh hoorn Deepa Goonetilleke accordeon Will Holshouser trombone Nicolas Jones fluit Myles Roberts kora N`Faly Kouyate in opdracht van Ruhrtriennale, MASS MoCA, Park Avenue Armory, 14-18 NOW: WW1 Centenary Commissions met aanvullende ondersteuning van Holland Festival met steun van Agnes Gund, Alessia Bulgari, Wendy Fisher leidende ondersteuning voor de ontwikkeling Daniel R. Lewis, Brenda R. Potter, Jennifer & Jonathan Allan Soros aanvullende support van Sarah McNair, the JKW Foundation, Simeon Bruner, The Andrew W. Mellon Foundation, Quaternaire, Bill & Sako Fisher, Randal Fippinger ontwikkeld bij 2018, MASS MoCA, North Adams productie Lynn Koek, Laurie Cearley, THE OFFICE performing arts + film Rachel Chanoff in participatie met Quaternaire producent Brendon Boyd techniek Mike Edelman geluidstechniek Michele Greco toneelmeester Sara Sahin kostuum supervisie Judith Stokart kostuums Claudine Grinwis, Emmanuelle Erhart, Bert Menzel assistent toneelmeester Lissy Barnes-Flint William Kentridge Studio Linda Leibowitz, Anne McIlleron company manager Carol Blanco

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door