William Kentridge (Johannesburg, Zuid-Afrika, 1955) is internationaal gelauwerd voor zijn tekeningen, films, theater- en operaproducties. Zijn werk komt voort uit een kruisbestuiving tussen media en genres en onderzoekt de erfenis van kolonialisme en apartheid in de context van het sociaal-politieke landschap van Zuid-Afrika. Zijn esthetiek put uit de vroege filmgeschiedenis, van stopmotion animatie tot ouderwetse special effects. Zijn tekenwerk, met name de dynamiek van een uitgevlakt en opnieuw getekend beeld, is een integraal onderdeel van zijn uitgebreide animatie- en filmpraktijk, waarin de betekenis van de films wordt ontwikkeld tijdens het maakproces. Zijn theateropleiding aan de École Jacques Lecoq in Parijs heeft substantieel bijgedragen aan het maakproces. Kentridges werk is sinds de jaren negentig wereldwijd te zien geweest in musea en galerieën, o.a. bij de Documenta in Kassel, het Museum of Modern Art (New York), het Albertina (Wenen), het Louvre (Parijs), de Whitechapel Gallery (Londen) en het Reina Sofia museum (Madrid). 

Opera’s zoals Die Zauberflöte van Mozart, De Neus van Sjostakovitsj en Alban Berg’s Lulu waren te zien in de Metropolitan Opera (New York), Teatro Alla Scala (Milaan), English National Opera (Londen), Opera de Lyon, De Nationale Opera (Amsterdam) en andere operahuizen. In de zomer van 2017 ging Wozzeck in première bij de Salzburger Festspiele. De vijf-kanaals video- en geluidsinstallatie The Refusal of Time is gemaakt voor Documenta 13 in 2012. More Sweetly Play the Dance, een acht-kanaals video-installatie, werd voor het eerst getoond in Eye Amsterdam in 2015. Net zoals Notes toward a Model Opera, een projectie op dertien schermen over de Chinese Culturele Revolutie (gemaakt voor een tentoonstelling in Beijing 2015) is dit werk sindsdien in vele steden getoond. Kentridge’s ambitieuze project in de openbare ruimte in Rome, Triumphs and Laments (een 500 meter lange stoet figuren die langzaam verdwijnt onder invloed van vervuiling en bacteriën op een muur langs de Tiber) werd in april 2016 onthuld met een live processie van schaduwfiguren en live muziek van Philip Miller. Het Holland Festival presenteerde van Kentridge in 2010 Telegrams from the Nose en in 2012 Refuse the hour. In 2014 stond zijn Winterreise in het festival. In 2015 regisseerde hij de opera Lulu van Alban Berg bij De Nationale Opera, in coproductie met het Holland Festival. In 2019 was William Kentridge samen met Faustin Linyekula associate artist van het Holland Festival.