Ga naar de hoofdcontent

Het Holland Festival besteedt dit jaar speciaal aandacht aan de veelzijdige Nederlandse componist, dirigent en dichter Micha Hamel. Hamel heeft voor het festival twee nieuwe werken gecomponeerd: Requiem en De Rode Kimono. Dit laatste stuk, in opdracht van het Holland Festival, is een eredienst rond het beroemde, gelijknamige schilderij van G.H. Breitner, dat centraal op het podium wordt opgesteld. Micha Hamel en regisseur Jos van Kan zetten verschillende media in om de ervaring van het schilderij te intensiveren en te vernieuwen. Naast de muziek wordt er daarom een film getoond met close-ups van het schilderij. Deze beelden worden gecombineerd met live beelden die tijdens de voorstelling gemaakt worden door danser en improvisator Michael Schumacher.

Componist, dirigent en dichter Micha Hamel (1970) is een opvallend veelzijdig kunstenaar. Niet alleen beoefent hij verschillende kunstvormen op hoog niveau – als dirigent staat hij voor grote orkesten in binnen- en buitenland, voor zijn poëziedebuut Alle enen opgeteld uit 2004 ontving hij de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs –, ook profileert hij zich binnen die disciplines als een man met brede interesses en een natuurlijke behoefte om de grenzen tussen disciplines te overschrijden. Reden voor het Holland Festival om Hamel de compositieopdracht voor twee nieuwe werken te verstrekken: het Requiem voor tenor, acteur en ensemble en de eredienst voor een schilderij De Rode Kimono.

 

De Rode Kimono is een bijzondere samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam en vernoemd naar het gelijknamige schilderij van G.H. Breitner: De Rode Kimono. Het olieverfschilderij uit ca. 1893-94 staat letterlijk centraal in deze voorstelling: het staat namelijk op het podium. Speciaal voor deze uitvoeringen wordt het bij hoge uitzondering onder escorte uit het Stedelijk Museum gehaald. Samen met regisseur Jos van Kan heeft Hamel De Rode Kimono vormgegeven als een eredienst, die net als het Requiem de conventionele concertsituatie ondermijnt. De thematiek van het schilderij vormt ook het onderwerp van de muziek: concentratie en contemplatie, japonisme en ornamentiek.

 

De muziek is gecomponeerd voor de ongebruikelijke bezetting van vijf blazers en piano en wordt uitgevoerd door het Hexagon Ensemble. De zevende performer in de voorstelling is danser en improvisator Michael Schumacher. Van Kan en Hamel hebben een film van het schilderij gemaakt waarin delen ervan worden uitvergroot en afgetast; deze film wordt in segmenten vertoond op een groot projectiescherm. Bovendien maakt danser Schumacher met een live-camera intense close-ups van het schilderij en van de ruimte eromheen, die eveneens op het scherm te zien zijn. De Rode Kimono wil het kijken naar dit bekende schilderij via muziek en beeld op een evocatieve manier intensiveren en vernieuwen.

Credits

muziek Micha Hamel regieadvies Jos van Kan filmregie Jos van Kan, Micha Hamel filmadviezen BPM-films (Bas van Gils and Philip van Gils) realisatie BPM-films (Bas van Gils and Philip van Gils) dans Michael Schumacher live camera Michael Schumacher uitvoering Hexagon Ensemble fluit Wout van den Berg hobo Bram Kreeftmeijer klarinet Arno van Houtert bassethoorn Arno van Houtert Wagnertuba Christiaan Boers fagot Marieke Stordiau contraforte Marieke Stordiau piano Frank Peters toneelbeeld Jan Ros kostuums Dorien de Jonge licht Stefan Dijkman dramaturgie Berthe Spoelstra in opdracht van Holland Festival coproductie Stedelijk Museum