De komst van Xia

Wunderbaum herneemt op het Holland Festival nog één keer De Komst van Xia, haar succesvoorstelling uit 2013, met een vernieuwde cast. Het stuk wordt gespeeld op een bijzondere locatie op de kop van het Java-eiland. Daar verrijst tijdens het Nederlands voorzitterschap van de Europese Unie dit jaar FabCity, waar honderden studenten, professionals en kunstenaars tussen april en juni een zelfvoorzienende stad bouwen en nadenken over hedendaagse stedelijke vraagstukken.

Wat past beter in deze zelfvoorzienende stad dan De komst van Xia? In deze voorstelling gaan de makers, samen met een groep Amsterdammers, op zoek naar een alternatieve samenleving. Een samenleving die korte metten maakt met de problemen van de onze – machtsmisbruik, corruptie, discriminatie, ongelijkheid, voedselschaarste, milieuproblemen, geldbejag. 

De komst van Xia was in 2013 een eerste aanzet voor de nieuwe maatschappij die Wunderbaum wilde onderzoeken met The New Forest. In de aftrap van het project, Het begin, had de groep al afgerekend met de huidige democratie om de lei schoon te vegen voor een nieuwe samenlevingsvorm. De komst van Xia was de eerste poging om daar een invulling voor te vinden. 

Met grote nieuwsgierigheid en de nodige ironie proberen de spelers van Wunderbaum in De komst van Xia vat te krijgen op meer dan tweeduizend jaar westerse filosofie, als opmaat naar een onbegrensde blik op de samenleving van morgen. In het bijzijn van het publiek verrijst een nieuw machtscentrum, een houten arena waarvoor Wunderbaum de architecten van Bureau ZUS inriep. Daar debatteert een team van zes westerse denkers – Plato, Kant en Freud, gespeeld als filosofen met brillen en pijpen – te midden van het publiek over de vraag hoe een nieuwe samenleving eruit zou moeten zien. Hoe gaan we om met democratie en verkiezingsstrijd, hoe met individuele tegenover maatschappelijke belangen?

Maar gaandeweg wordt duidelijk: je kunt dan wel een heel nieuwe samenleving nastreven, het blijft lastig buiten de denkkaders van de eigen culturele geschiedenis te stappen. Moet de toekomst wellicht worden gezocht in heel andere dan de westerse filosofieën? Vinden we daar misschien het leiderschap waar de wereld nu om zit te springen? 

Groot is de verrassing als de nieuwe leider Xia naar voren stapt: de leider van de toekomst blijkt een negenjarig Chinees meisje. Hoe absurd op het eerste gezicht misschien ook, die keuze maakt nieuwsgierig, schreef de Theaterkrant.nl: ‘Het feit dat zij alles is wat deze samenleving niet is (vrouwelijk, jong, oosters, maar ook wereldburger) maakt haar tot een interessant symbool voor het nieuwe begin waarnaar de groep op zoek is.’ De komst van Xia wordt ten slotte gevierd met een ceremonie van Olympische proporties.