Ga naar de hoofdcontent

'The beginning of a quiet musical revolution', zo noemde de Daily Telegraph de samenwerking tussen London Sinfonietta en het hippe Engelse elektronicalabel Warp. De artiesten die Warp vertegenwoordigt zijn pioniers in de internationale wereld van de elektronische muziek. Zij halen vaak hun samples uit de klassieke muziek. Een samenwerking met een orkest was dus bijna onvermijdelijk. Tijdens het eerste samenwerkingsverband werd revolutionaire elektronica verbonden aan hedendaagse klassieke muziek. In het tweede project (2004) werd knetterharde 'drill 'n'bass' naast orkestuitvoeringen gezet. 

 

Tijd om ook Nederland kennis te laten maken met deze uitzonderlijke ontmoeting. Het programma bestaat uit twintigste-eeuwse klassiekers van componisten als Steve Reich en John Cage, orkestbewerkingen van elektronische stukken en optredens van de sterartiesten van Warp. De versie van George Antheil's Ballet Mécanique, begeleid door de film van Ferdinand Léger en Man Ray, is een monumentaal hoogtepunt van de avond; muziek en beeld lopen perfect synchroon.

  • © Ruud Jonkers

  • © Ruud Jonkers

Credits

muziek Steve Reich, Aphex Twin, Karlheinz Stockhausen, Plaid, George Antheil, John Cage, Jamie Lidell uitvoering: London Sinfonietta dirigent Jurjen Hempel saxofoon Simon Haram piano John Constable zang Jamie Lidell electronics Plaid visuals flat-e, Bluespoon Jamie Lidell visuals Pablo Fiasco Ballet Mécanique film Fernand Léger geluid Sound Intermedia