Ga naar de hoofdcontent

Als een man zijn vrouw voor een hoed houdt, moet daarvoor een reden zijn. Is hij gek? Zodra we afstappen van dat eenvoudige etiket, staan we voor een raadsel. Want het boek van Oliver Sacks is niet alleen door zijn titel een bestseller geworden: daarachter schuilt een onbekende wereld waarin elke nieuwe ontdekking die we doen tegelijk boeit en diep ontroert. Sacks is neuroloog – ‘romantisch neuroloog’, zoals hij zelf zegt – en zijn belangrijkste klinische gereedschap is zijn eigen hart, zoals dat eens ook gold voor een andere arts, Anton Tsjechov, die met een zelfde mededogen de grillen van de menselijke ziel bezag. Voor Sacks zijn de mensen met de ergste en pijnlijkste klachten geen gemankeerde: ze zijn strijders die zich met de moed en vastberadenheid van tragische helden over innerlijke kloven en ravijnen worstelen. In ons theaterwerk ben ik al lange tijd op zoek naar een basis voor rechtstreekse betrokkenheid van de toeschouwer, zonder een beroep te hoeven doen op beelden uit het verleden, of op de overbekende beelden van het heden. De hersenen zijn op het ogenblik het grote nieuwe onderwerp van algemeen belang, en we hoeven niet ver te zoeken om te ontdekken waarom. Welke obstakels er ook mogen zijn tussen samenlevingen of volkeren, we hebben allenmaal hersenen  die we denken te kennen. Maar zodra we erin binnendringen, merken we dat we op een andere planeet zijn. In de woorden van het Perzische gedicht De vergadering der vogels: ‘Dit is het dal van de verbazing.’

Peter Brook

Credits

regie Peter Brook naar Oliver Sacks met medewerking van Marie-Hélène Estienne acteurs David Bennent, Sotigui Kouyaté, Bruce Myers, Yoshi Oïda muziek Mahmoud Tabrizi-Zadeh literair adviseur Jean-Claude Carrière videobeelden Jean-Claude Lubtchansky techniek Jean-Guy Lecat voorstellingsleiding Philippe Vialatte licht Philippe Vialatte rekwisieten Mustapha El Amri kostuums Mustapha El Amri organisatie Michael Chase productie Centre International de Créations Théâtrales met steun van VSB Fonds