Sur les traces de Dinozord

In 2006 maakte Faustin Linyekula in Wenen The Dialogue Series III: Dinozord. Deze opdracht van het New Crowned Hope Festival van de Amerikaanse regisseur Peter Sellars was later ook te zien in

Avignon, op Springdance in Utrecht en in Paris Quartier d’été. Sur les traces de Dinozord is een remake van deze voorstelling die nu, met een deels gloednieuwe cast met jonge dansers, voor het eerst te zien is in Nederland.

Het is dertien jaar later. Het artistieke team van destijds leeft inmiddels verspreid over de hele wereld – als politieke vluchteling, kunstenaar of allebei - en reist tussen Congo, Frankrijk en Zweden. In deze voorstelling keren ze terug naar de ruïnes van Kisangani, Democratische Republiek Congo, voorheen Zaïre, voorheen Belgisch Kongo, voorheen Kongo-Vrijstaat. Onder de korst van namen en plaatsen gaan ze op zoek naar een nieuw verhaal, nieuwe hoop. 

Sinds het begin in 2006 is Antoine Vumilia Muhindo betrokken, een Congolese acteur, schrijver, regisseur en voormalig politiek gevangene. Hij voegde zich bij de cast in 2012, toen Linyekula zijn eerste versie van de voorstelling een update gaf. Zijn verhaal gaat onder meer over zijn veroordeling tot de doodstraf en zijn betrokkenheid bij de verzetsbeweging tegen Mobutu Sese Seko, de dictator die tweeëndertig jaar over Congo regeerde en tijdens zijn bewind de naam van het land veranderde in Zaïre. 

De cast bestaat verder onder anderen uit zangeres Hlengiwe Lushaba, dansers Yves Mwamba en Jeannot Kumbonyeki en acteur Papy Maurice Mbwiti. Naast de vele bewegingsscènes – solo’s en duetten – sleuren de performers met een rode kist over het podium, waaruit continu papieren vallen. Dit zijn de aantekeningen van Richard Kabako, dichter en een goede jeugdvriend van Linyekula. Kabako was een jonge man met grote schrijversambities die overleed aan de builenpest. Als eerbetoon vernoemde Linyekula zijn gezelschap en studio naar zijn vriend: Studios Kabako. De verhalen en herinneringen aan hem zorgen voor zijn postume aanwezigheid in de voorstelling. Ook afwezig (maar nog zeer levend; te zien als performer in de optochtperformance Parlement Debout dit festival) is de naamgever van de voorstelling: Dinozord, oftewel ‘de laatste in zijn soort’. Deze Congolese danser, die op het podium stond in het origineel in 2006, spreekt hier enkel door middel van geprojecteerde tekst. 

Welke verhalen beklijven en welke verhalen verdwijnen? Het gaat erom dat we niet vergeten waar we vandaan komen. Ook de herinneringen van Dinozord en Richard Kabako worden levend gehouden in Linyekula’s Sur les traces de Dinozord, zijn ultieme poging een om uit de ruïnes van een land een nieuw verhaal van hun gezamenlijke levens te creëren.