robots/non/robots

In robots/non/robots verkennen Mouse on Mars, Ensemble Musikfabrik en dirigent André de Ridder het niemandsland tussen elektronische dancemuziek en hedendaagse muziek. Mouse on Mars is een Duits elektronische muziekduo, bestaand uit Jan St. Werner en

Andi Toma. Kenmerkend voor hun muziek is de stilistische diversiteit, van club house tot avant-gardistische klanken, en een voorliefde voor verrassende samenwerkingen. Beide muzikanten zijn autodidact en hebben een grote fascinatie voor sonologische en filosofische vraagstukken. Deze belangstelling komt ook naar voren in de in dit concert uitgevoerde stukken: De Umbris Idearum … The Acousmatic Memory Palace (2016) en Paeanumnion (2011).

Door het karakter van hun muziek vormen de leden van Mouse on Mars een interessante samenwerkingspartner voor een nieuwemuziekcollectief als Ensemble Musikfabrik. Het Keulse ensemble benaderde Mouse on Mars in 2011 voor een dubbel jubileumconcert, om het 25-jarig bestaan van de Kölner Philharmonie te vieren. Het resultaat was Paeanumnion (2011). De titel is bewust cryptisch. ‘Paean’ duidt in het Grieks op een triomflied waarmee een hogere macht bedankt wordt. In Paeanumnion worden elektronica, live uitgevoerd door Mouse on Mars, gecombineerd met akoestische instrumenten. De leden van Mouse on Mars zitten niet uitsluitend achter de knoppen, op enkele momenten wordt gitaar gespeeld en gezongen, waarbij de stem digitaal wordt vervormd. Hoewel de compositie afwisselend is, overheerst in Paeanumnion het lichte, opzwepende en feestelijke. 

De Umbris Idearum … The Acousmatic Memory Palace vormde opnieuw een jubileumsamenwerking, ditmaal voor het 25-jarige bestaan van Musikfabrik. Dit stuk heeft een heel ander karakter. De compositie is een eerbetoon aan de Keulse Große Sendesaal waar het stuk in première ging. Het mystieke stuk begint met elektronische geluiden in een volledig verduisterde zaal, verwijzend naar het ‘akoesmatische’ uit de ondertitel die erop wijst dat de oorsprong van het geluid onzichtbaar is. Het gebruik van computergestuurde robotmusici (Simon Geist, Sonic Robots) onderstreept die vervreemding tussen geluid en klankbron. Ook wordt gebruikgemaakt van een lichtinstallatie die op de muziek reageert.