Een nieuwe visie op één van de kroonjuwelen van de Franse barokmuziek.
Het Holland Festival presenteert in een coproductie met Festival d’Aix-en-Provence de wereldpremière van een nieuw programma rond de fameuze dansopera Pygmalion van de 18e eeuwse Franse componist Jean-Philippe Rameau (1683-1764). Het is de eerste samenwerking tussen het dansgezelschap van de legendarische New Yorkse choreografe Trisha Brown en het koor en orkest van Les Arts Florissants onder leiding van William Christie. Samen met vier topsolisten brengen zij een verrassende nieuwe visie op dit hoogtepunt uit de Franse barokmuziek. Het programma opent met fragmenten uit Rameaus Hippolyte et Aricie, na de pauze gevolgd door Pygmalion, het verhaal van de beeldhouwer die verliefd wordt op zijn eigen ivoren schepping en aan de godin Venus vraagt haar tot leven te wekken.
data
zo 13 juni 2010 22:00
di 15 juni 2010 22:00
wo 16 juni 2010 22:00
informatie
-
Frans
-
Duur voorstelling niet bekend (inclusief een pauze)
Op 13 juni 2010 vindt in Theater Carré de wereldpremière plaats van het programma rond de dansopera Pygmalion van Rameau, met herhalingen op 15 en 16 juni op dezelfde locatie en in de zomer van 2010 in Athene en Aix-en-Provence. Deze spectaculaire muziektheaterproductie, compleet met vliegende dansers, wordt uitgevoerd door de Trisha Brown Dance Company uit New York, koor en orkest van Les Arts Florissants onder leiding van William Christie, en vier solisten, te weten de sopranen Sophie Karthauser en Emmanuelle de Negri, mezzosopraan Karolina Blixt en tenor Ed Lyon. Dit programma is een coproductie van het Holland Festival met het Festival d'Aix-en-Provence en het Athens Festival en duurt ongeveer twee keer drie kwartier, met voor de pauze fragmenten uit Hippolyte et Aricie, een andere 'dansopera' van Jean-Philippe Rameau. Als een eerste fase in dit project rond Rameau is deze choreografie in 2009 in New York al uitgeprobeerd onder de titel L'Amour au théâtre.
De dansopera Pygmalion van Jean-Philippe Rameau (1683-1764) is een juweel van de Franse barok. Les Arts Florissants onder leiding van William Christie hebben het werk in 1992 al eens opgenomen en koesteren sindsdien de droom om een geënsceneerde uitvoering van de beroemde ‘acte de ballet’ te verzorgen. Deze productie, die de eerste samenwerking betekent tussen Christie, sinds lang bewonderaar van Rameau, en Trisha Brown, de radicale choreograaf die graag in dialoog treedt met het klassieke repertoire, ontwerpt een nieuwe visie op Rameau's veelzijdige kunstwerk, met een belangrijke rol voor de vaak onderbelichte moderniteit ervan.
Rameau genoot aanvankelijk beperkte bekendheid als organist en als zeer kundig theoreticus, zoals hij bewezen had met zijn invloedrijke Traité de l'harmonie (1722). Zijn reputatie als componist vestigde hij met zijn eerste opera, de ‘tragédie lyrique’ Hippolyte et Aricie, die op 1 oktober 1733 in première ging in de hal van het Palais-Royal, de toenmalige thuisbasis van de Académie royale de musique. Het libretto was een gedicht van Pellegrin dat zijn onderwerp ontleende aan de tragedie Phèdre van Racine, die zich op zijn beurt gebaseerd had op Euripides. Het werk was een onmiddellijk succes en oefende grote invloed uit op de ontwikkeling van de Franse muziek in de 18e eeuw.
Rameau's balletmuziek weerspiegelt de zwierige gratie van het tijdperk van koning Lodewijk de Vijftiende, maar heeft tegelijkertijd een grotere dramatische functie en is minder decoratief dan bijvoorbeeld bij Lully het geval is. Zijn latere balletten, waar Pygmalion een voorbeeld van is, kenmerken zich door een vrijere vorm met veel ruimte voor dramatische verbeelding, hoewel hij de traditionele dansvormen nooit helemaal los heeft gelaten. Direct bij zijn première, die op 27 augustus 1748 plaatsvond aan het Château de Fontainebleau, werd Pygmalion herkend als een meesterwerk van Franse kunst en de opera groeide bij het uitbreken van de Querelle des bouffons in 1752, het dispuut over de aanwezigheid van Italiaanse opera in Parijs, uit tot de strijdkreet van de Fransgezinden. Pygmalion, naar een libretto van Ballot de Sauvot, wordt algemeen beschouwd als de beste ‘acte de ballet’ die Rameau heeft geschreven.