Trisha Brown is een Amerikaanse choreograaf, danseres en regisseur. In 1958 behaalde ze haar bachelordiploma in dans aan Mills College, waarna ze verder studeerde bij Louis Horst en bij Anna Halprin in New York. Ze was betrokken bij de oprichting van het avant-gardistische Judson Dance Theater in 1962, waarmee ze haar eerste successen boekte en bekendheid verwierf. In 1970 hielp ze met het opzetten van het experimentele danscollectief The Grand Union en richtte ze haar eigen gezelschap op, The Trisha Brown Dance Company, dat sindsdien is uitgegroeid tot een van de toonaangevende hedendaagse dansgezelschappen. In de jaren 90 begon Brown met het choreograferen van klassieke-muziekuitvoeringen, zoals M.O. (1995), gebaseerd op het Musikalisches Opfer van J.S. Bach, Orfeo (1998) van Monteverdi, en een versie van Schuberts liederencyclus Winterreise voor bariton en drie dansers (2002, Holland Festival 2003). In 2006 regisseerde ze met veel succes de kameropera Da Gelo a Gelo van Salvatore Sciarrino. Voor haar werk ontving Brown talloze prijzen, waaronder een MacArthur Foundation Fellowship, twee Guggenheim Fellowships, en de Amerikaanse National Medal of Arts. Ze ontving de Benois de la Danse Prize for Lifetime Achievement, de Nijinsky Award, en werd in 2004 door de Franse regering verheven tot Commandeur dans l'Ordre des Arts et des Lettres. Brown is ook actief als beeldend kunstenaar en exposeert regelmatig met haar tekeningen, onder andere tijdens de Documenta 12 in Kassel en als onderdeel van het Year of Trisha, een aan haar oeuvre gewijd project in het Walker Art Center in Minneapolis.