Otemba - Daring Women

Mochizuki verbindt in haar muziek elementen uit verschillende muzikale tradities uit Japan en het westen. Met impressionistische en kleurrijke klanken als leidraad, ontstaat een nieuwe sfeer, een nieuw verhaal. 

De voorstelling verkent vragen over identiteit, de impact van de koloniale erfenis en toont vrouwen die hun eigen pad volgen, dwars door tijd, ruimte en sociale klasse.

In Otemba – Daring Women zingt elk personage in een stijl die past bij haar tijdperk en achtergrond. Mochizuki put uit haar ervaring als artist in residence bij IRCAM, het befaamde centrum voor hedendaagse muziek in Parijs. De zangers brengen hun eigen culturele bagage en unieke klankkleur in: Bernadeta Astari is een Indonesische, klassiek geschoolde sopraan en Ryoko Aoki combineert traditionele Japanse Noh-recitaties (utai) met eigentijdse muziek. 

De voorstelling is geïnspireerd op het opmerkelijke levensverhaal van de vrouw die staat afgebeeld op het doek: Cornelia van Nijenroode. Zij was de dochter van de Japanse vrouw Surishira en Cornelis van Nijenroode, een Nederlandse koopman in Hirado, de eerste VOC-handelspost in Japan. Cornelia trouwde op 23-jarige leeftijd met Pieter Cnoll. Vier jaar na het overlijden van Pieter Cnoll hertrouwde Cornelia met Joan Bitter, een rampzalige beslissing omdat Bitter voornamelijk geïnteresseerd was in Cornelia’s geld. Het huwelijk verslechterde snel en onherstelbaar. Cornelia vroeg, zeer ongebruikelijk in die tijd, een scheiding aan. Tot aan de Hoge Raad heeft ze geprocedeerd voor haar rechten in de eerste Nederlandse echtscheidingszaak waarin een vrouw haar handelingsbekwaamheid over eigen vermogen opeiste.    

Opmerkelijk genoeg staat ook de latere Indonesische vrijheidsstrijder Untung Surapati op het schilderij afgebeeld. De Republiek Indonesië eert hem sinds 1975, dertig jaar na het uitroepen van de Republika Indonesia, als nationale held. 

SYNOPSIS 

Cornelia van Nijenroode stapt uit haar lijst en haar eigen tijd om de 21e eeuw en een ander continent binnen te gaan. Daar ontmoet ze Kirana Diah, de Indonesische restaurator die aan het doek werkt. Kirana is aanvankelijk vooral geïnteresseerd in het schilderij vanwege Untung Surapati. Maar dan daagt Cornelia haar uit tot een nachtelijk gesprek over vrouwelijke ontembaarheid, hun kijk op zichzelf en de ander, over dekolonisering en zelfbeschikking. Want hoe kijk je over de eeuwen heen naar elkaars culturele realiteit? Het is een magisch moment in het restauratieproces: een eenmalig nachtelijk treffen, dwars door de beperkingen van tijd en ruimte; tussen schilderij en realiteit, tussen toen en nu, tussen Oost en West.    

De ontmoeting levert een confrontatie op tussen de personages en hun levensgeschiedenissen die radicaal van elkaar verschillen, maar ook verrassende overeenkomsten vertonen. Bij het gesprek is ook een ‘scanning robot’ aanwezig, kunstmatige intelligentie die als neutrale data-analist aanwezig zou moeten zijn, maar ook een eigen stem blijkt te hebben.