Ga naar de hoofdcontent

‘Ik wil niet de eerste zijn, liever de laatste. Hoe sneller de wereld gaat, hoe meer ik vertraag. Ik ga tegen de stroom in. Als een zalm. Voor een ‘codista’ is de wereld andersom.’ Toen hij zijn baan verloor, ging de Milanese Giovanni Cafaro tegen betaling voor anderen in de rij staan. Actrice Marleen Scholten nam zijn verhaal als uitgangspunt van haar monoloog La codista. Het werd een tekst over stilstaan in de rij (‘la coda’), over je verplaatsten in een ander, over het ongeduld en verlangen dat bij wachten hoort. Voor dit project interviewde Scholten, die zelf in Italië woont, verschillende Italianen over hun beleving en over de betekenis van stilstaan. Daarnaast stond de actrice urenlang in rijen om het mechanisme van wachten zelf te ondergaan. Daar vond ze chaos en eenvoud; mensen die samenkomen op een plek met maar één doel: wachten tot het aan hen is. La codista is een persoonlijke tekst over identiteit en het verlangen soms langzamer te gaan. Scholten kreeg voor de tekst in Italië de nationale toneelschrijfprijs Antonio Conti. Samen met het publiek wacht ‘la codista’ op haar beurt. Vanaf 5 juni gelden versoepeld coronamaatregelen en vervalt de testplicht voor bezoekers van La codista.

Credits

door Marleen Scholten regieassistent Dafne Niglio licht Emanuele Cavalcanti kostuumadvies Lotte Goos productie Acteursgroep Wunderbaum coproductie TRAK, Theater Rotterdam residentie OTSE Officine Theatrikes Salento Ellada in participatie met Ambassade en Consulaat-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden in Milaan met ondersteuning van Kilowatt festival, Centro di Residenza della Toscana dank aan Zona K-Milano, Liesje Schreuders, Umberto Angelini, Bas Ernst, NTGent, Pietro Valenti, Paolo Aniello, Giovanni Cafaro, Paolo Mastromo