Ga naar de hoofdcontent

Wat doet een lichaam in een extreme situatie? Of hoe overleeft het juist in een hele minimale setting? Ook na 20 jaar aan de top van de internationale danswereld is het vizier van choreografenduo Emio Greco en Pieter C. Scholten nog steeds gericht op nieuwe uitdagingen. In Extremalism introduceren zij twee motieven: het lichaam in opstand en het lichaam van het ballet. Het bewegingsidioom dat zij in de afgelopen 20 jaar hebben ontwikkeld voor het klassiek getrainde lichaam van Emio Greco wordt overgedragen op de grote groep dansers van Ballet National de Marseille en ICKamsterdam. Dertig lichamen die reflecteren op de grote vragen van vandaag. Extremalism is een unieke Europese samenwerking van twee dansgezelschappen, het Franse balletgezelschap Ballet National de Marseille en ICKamsterdam, het platform voor de hedendaagse dans in Nederland. Beide gezelschappen staan onder leiding van Emio Greco en Pieter C. Scholten. Extremalism kent een dubbelpremiere: na het Holland Festival is de productie ook de openingsvoorstelling van Montpellier Danse.

De internationale dansproductie Extremalism is een unieke Europese samenwerking, waarbij de krachten van twee dansgezelschappen, Ballet National de Marseille en ICKamsterdam, worden gebundeld. Het is een multidisciplinaire voorstelling, gedanst door 30 dansers, 24 uit Marseille en 6 uit Amsterdam. Afkomstig van twee gezelschappen met elk een eigen specifieke achtergrond in ballet en hedendaagse dansvormen. Deze grootschalige jubileumvoorstelling viert tevens de 20-jarige samenwerking tussen het choreografenduo Emio Greco en Pieter C. Scholten.

 

Wat doet een lichaam in een extreme situatie? Of hoe overleeft het juist in een hele minimale setting? Kortom, hoe reageert een lichaam op crisis? Door de kracht van het lichaam breekt Extremalism uit een crisis als Houdini uit zijn ketens. 30 dansers, 30 lichamen, 30 reflecties op het vandaag: Wat is de impact van honger op een lichaam? Van overvloed? Stress? Migratie? Digitalisering? Overbevolking? Seksualisering? Privacy? Stigmatisering van de Ander?

 

Twintig jaar geleden begon de samenwerking tussen Greco en Scholten met de zoektocht naar een nieuwe vorm van dans voor het klassiek geschoolde danserslichaam van Greco. Inmiddels staan ze aan het hoofd van stadsgezelschap ICKamsterdam, een platform voor hedendaagse dans in Nederland, en van het befaamde Franse gezelschap Ballet National de Marseille. Twee motieven staan centraal in hun werk voor de komende jaren: ‘het lichaam in opstand’ en het ‘lichaam van het ballet’. Grenzen worden opnieuw verlegd, identiteiten sprokkelen naar gemene delers, en lichamen zoeken naar een synergie tussen zichzelf en de ander.

 

Extremalism vormt de vierde voorstelling in de serie rond het thema ‘het lichaam in opstand’. Met deze reeks van vijf voorstellingen wordt het lichaam gebruikt om de veranderende samenleving in kaart te brengen. Na eerdere delen van de serie, zoals Addio alla fine (Holland Festival, 2012), L’Etranger/ One man without a cause (2013) en De Soprano’s (2014), benadert Extremalism het thema op een nieuwe manier.

 

Met Extremalism grijpen Emio Greco en Pieter C. Scholten terug naar de kwaliteiten die hun vroegere werk definieerden: de eigen lichaamstaal en het ‘extremalisme’ (een samentrekking van ‘extreem’ en ‘minimalisme’). Ze zetten dit in om een balans op te maken van het nu (OGGI), met een glimp naar het verleden (IERI) en een handreiking naar de toekomst (DOMANI).

Het monumentale lichtsculptuur Chain Reaction van kunstenaar Henk Stallinga vormt het decor van Extremalism. Chain Reaction is een aaneenschakeling van ringlampen draaiend zoals de aarde ten opzichte van de zon. Door de trage wenteling en de afstelling van het licht verbeeldt de installatie het voortdurend verstrijken van de tijd, een technologisch extreme sculptuur in een minimalistische verschijning. Het is het vertrekpunt én ankerpunt voor het toneelbeeld van de voorstelling.

 

Extremalism viert zijn dubbelpremière zowel in Nederland als in Frankrijk, in het Holland Festival en - als openingsvoorstelling van - Montpellier Danse. Het is tevens de vierde Holland Festivalvoorstelling van Greco en Scholten, na Rimasto Orfano (2002), het tweeluik rond Dante’s La Divina Commedia: [purgatorio] IN VISIONE en [purgatorio] POPOPERA (beide in 2008) en het eerder genoemde Addio alla fine (2012). De voorstelling behoort tot het meest ambitieuze en omvangrijke in hun oeuvre, en is wat betreft schaalgrootte, met 30 dansers op het toneel in tijden van schaarste en besparingen, een viering van de hedendaagse dans en de kracht van het lichaam. Een schreeuw in crisistijd.

 

Greco en Scholten: “Na 20 jaar samenwerken nemen we onvermijdelijk het verleden met ons mee, maar enkel om een voorzichtige blik op de toekomst te werpen. Extremalism is geen retrospectief, het is een voortschrijdende zoektocht naar een balans zonder evenwicht. Ook na 20 jaar is dat nu eenmaal de motor van ons artistieke werk.”

Credits

concept Emio Greco, Pieter C. Scholten choreografie Emio Greco, Pieter C. Scholten dans 30 dansers van Ballet National de Marseille en ICKamsterdam muziek Valgeir Sigurðsson lichtsculptuur Studio Stallinga dramaturgie Jesse Vanhoeck licht Henk Danner geluid Pieter C. Scholten kostuums Clifford Portier productie ICKamsterdam, Ballet National de Marseille coproductie Holland Festival, Montpellier Danse, Maison de la Culture d’Amiens, Napoli Teatro Festival met steun van AMMODO