Door het gebruik van geavanceerde technologie, die in het dagelijks leven inmiddels een belangrijke rol speelt, is 'elektronische muziek' bij uitstek een kunst van onze tijd. Niettemin wordt ze vaak voor futuristisch gehouden. De evocatie van een ongehoorde klankwereld was in ieder geval de bedoeling van Luigi Nono in A Pierre, een geschenk aan Pierre Boulez voor diens zestigste verjaardag. In Plus Minus (met de ondertitel '2 x 7 bladzijden voor nadere uitwerking') is het gebruik van elektronica een keuze van de uitvoerders zelf. Dit stuk geeft de interpreten namelijk een maximum aan vrijheid. Stockhausen wilde een werk schrijven dat hij zelf bij een latere ontmoeting nauwelijks nog als zijn eigen muziek zou herkennen - hetgeen zeker gelukt is. In Midas' Tomb voor sopraan en strijkkwartet schreef de Nederlandse componist Wim Laman een extra partij voor elektronica, waarbij de stem van de sopraan deels als uitgangspunt werd genomen.
data
wo 24 juni 1992 22:30
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
