Ga naar de hoofdcontent

Dear Esther is bejubeld als een van de meest vernieuwende computergames van de laatste tien jaar. De game is poëtisch, symbolisch en ingetogen en raakt aan thema’s als liefde, verlies en verlossing. Een wandeling door het prachtige, verlaten landschap van een onbewoond eiland in de Schotse Hebriden blijkt op mysterieuze wijze verbonden met een traumatisch autoongeluk en een existentiële crisis. Naar het podium gebracht – zowel het spel als de muziek worden live gespeeld – krijgt de videogame nieuwe, onvermoede muziektheatrale kanten. De filmische muziek van Jessica Curry heeft een groot aandeel in de dromerige, desolate sfeer en doet de prachtige natuurlandschappen glinsteren. Dear Esther is met Oikospiel II: Heat Cantata onderdeel van een tweeluik over live games als muziektheater.

Lieve Esther. De ochtend nadat ik was aangespoeld - zout in mijn oren, zand in mijn mond en de golven bij mijn enkels - had ik het gevoel dat dit alles tot niks anders had kunnen leiden dan tot deze

Lieve Esther. De ochtend nadat ik was aangespoeld - zout in mijn oren, zand in mijn mond en de golven bij mijn enkels - had ik het gevoel dat dit alles tot niks anders had kunnen leiden dan tot deze

laatste schipbreuk. Ik herinnerde me niets anders dan water, stenen in mijn buik en mijn schoenen die me naar beneden trokken, naar waar alleen de meest lusteloze wezens zwemmen. 

 

Met deze woorden begint de computergame Dear Esther van The Chinese Room. In 2012, toen de game verscheen, veroorzaakte deze een kleine revolutie. Het spel wordt door velen gezien als de moeder van alle walking simulators. Hoewel deze term eerst neerbuigend bedoeld was, hebben de makers en liefhebbers van het genre hem omarmd. Walking sims zijn games waarin het tempo is teruggeschroefd en de interactiemogelijkheden minimaal zijn. Sfeer, muziek en symboliek vervangen actie en snelheid. In plaats van het neerschieten van zoveel mogelijk zombies of soldaten gaat het de makers ervan om de narratieve ervaring, om het vertellen van een goed verhaal.

 

Dear Esther doet dat met verve. Het prachtig geprogrammeerde landschap en de meeslepende, speciaal voor de game gecomponeerde muziek van Jessica Curry vormen het decor voor een metafysische thriller. Het verhaal begint op het strand van een verlaten eiland in de Hebriden. De speler verkent het eiland en krijgt via een voice-over stukje bij beetje mee wat er aan de hand is. Herinneringen aan een auto-ongeluk, het boek van een kluizenaar en de mysterieuze ontdekkingen op het eiland, dat bij nader inzien toch minder onbewoond lijkt, komen samen in een droomachtig relaas over een man die op een keerpunt in zijn leven staat. Sterfelijkheid, hoop, liefde en verlossing zijn belangrijke thema’s. 

 

De game werd enthousiast ontvangen en won verschillende prijzen en bereikte honderdduizenden spelers. Ook werd deze genomineerd voor vijf BAFTA-awards. Na een aanvankelijk beperkte release op enkel PC, verscheen de game uiteindelijk op alle belangrijke computerplatforms. In oktober 2016 werd de muziek die Curry voor de game componeerde eenmalig live gespeeld in de Barbican in Londen. Tijdens dit concert was op een groot scherm achter het orkest te zien hoe een gamer (op het podium) de game live speelde. Daarmee kreeg het theaterpubliek min of meer dezelfde immersieve ervaring die gamers ook hebben. De voorstelling ging vorig jaar met succes op tournee door Engeland. Dit jaar staat hij op het Holland Festival voor het eerst buiten Engeland. 

 

De game is speciaal voor de voorstelling aangepast  en zal tijdens de uitvoering gespeeld worden door schrijver en game-journalist Thomas McMullan. De muziek wordt door onder meer strijkers en een sopraan ten gehore gebracht en ook de voice-over uit het spel wordt nu live uitgesproken door een acteur. 

 

‘Dear Esther heeft de tand des tijds goed doorstaan', zegt Jessica Curry, componist en medeoprichter van The Chinese Room. 'Terugkijkend op het spel, voelden we nog altijd dat enthousiasme. We realiseerden ons dat we iets lieten liggen door het niet live te spelen, omdat het daar nu net zo geschikt voor is.’

Lees minder

Credits

game The Chinese Room, Little Lost Poly muziek Jessica Curry dirigent Iain Farrington gamer Thomas McMullan productie Laura Ducceschi productiemanager Kevin Taylor FOH engineer Simon Wheeler AV engineer Christian Mock met steun van PRS for Music Foundation’s International Showcase Fund piano Iain Farrington verteller Ferdy Roberts sopraan Joanna L’Estrange elektronica Laurence Bush cello Chris Worsey altviool Rachel Robson viool Tom Piggott-Smith, Natalia Bonner