Milhaud schreef een groot aantal kamer opera's, die veelal gebaseerd waren op Griekse tragedies en waarin de kracht van Milhauds befaamde polytonaliteit duidelijk tot uiting komt: de harmonische spanning die hij met zijn 'gemengde' akkoorden oproept, heeft een zeer expressieve werking. Een van deze opera's is Les malheurs d'Orphée (1924), waarin Milhaud een sterk ontmythologiseerde versie van het Orpheus-verhaal geeft (ook de 'burger' Orpheus verliest zijn Euridice, een zigeunerin, maar hij krijgt niet de kans in de onderwereld af te dalen). Dit werk beleefde een jaar na voltooiing zijn première in het Brusselse Théâtre de la Monnaie. Milhaud-kenner Paul Collaer was vol lof over deze slechts drie kwartier durende drie-akter: L'Orestie en Christophe Colombe noemt hij Milhauds meest 'grandioze' composities, maar Les malheurs d'Orphée de meest 'volmaakte'.
data
ma 8 juni 1992 02:00
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend (inclusief een pauze)