Walcott Songs

Jazz, poëzie en theater samenbrengen in één programma, dat is wat de Amerikaanse jazzmusicus Henry Threadgill en de Vlaamse acteur Dirk Roofthooft doen in hun voorstelling Walcott Songs. Hun basismateriaal bestaat uit de verhalende, bezwerende poëzie van de Caribische schrijver en nobelprijswinnaar Derek Walcott, gedichten die er door hun muzikaliteit om vragen op een podium te worden verklankt.In Walcotts poëzie, waarin passages in het Engels worden afgewisseld met lokale dialecten, maken uitbundige natuurbeschrijvingen de sfeer en het klimaat van de tropische eilandengroep voelbaar. In de vorm en welluidendheid van zijn gedichten toont Walcott zich schatplichtig aan Engelse dichters als Wordsworth, Tennyson en Yeats. De krachtige beelden en het gebruik van elementen uit verschillende culturen, typerend voor Walcotts werk, zijn ook sleutelwoorden in de beschrijving van het oeuvre van de musicus Henry Threadgill. In zijn jazzmuziek zijn Afrikaanse en Aziatische invloeden hoorbaar, terwijl hij even gemakkelijk uitstapjes maakt naar blues en klassieke muziek. Filmisch en verhalend noemen critici zijn muziek. Het verbaast niet bij een componist die vaak tekst als basis voor een compositie gebruikt en, al componerend, zijn muziek in associatieve beelden uitschrijft. Threadgill en de Vlaamse acteur Dirk Roofthooft transformeren Walcotts gedichten tot een muzikaal verhaal. Roofthooft toonde in eerdere toneelproducties als De Wijze van Zaal 7 en Filoktetes Variaties zijn ongekunstelde omgang met taal. Hij plaatst zijn personage zo ver mogelijk naar de achtergrond, om zo de fantasie van het publiek alle ruimte te geven.