In 2025 werkt het Holland Festival voor de zevende achtereenvolgende keer samen met een associate artist: een internationale kunstenaar met een brede blik en een eigen grensverleggende en interdisciplinaire artistieke praktijk, die zich voor een editie aan het festival verbindt en nieuw werk toont dat het Holland festival mede produceert. De associate artist fungeert als gesprekspartner voor het programmateam.
Trajal Harrell over zijn rol als associate artist:
‘Amsterdam heeft altijd een grote plaats in mijn hart ingenomen omdat het de eerste plaats buiten de VS was waar ik toerde. Dat zal ik me altijd blijven herinneren. Er is hier een lange hedendaagse dansgeschiedenis, een goed gevoel voor experiment, maar ook respect voor de traditie. Het Nederlandse publiek is open en weet wat het ziet. Ik kijk ernaar uit om gedurende het hele Holland Festival in Amsterdam te zijn. Het is een zeldzaam voorrecht dat een kunstenaar de kans krijgt om deze rol te vervullen.’
Over Trajal Harrell
Harrell verwierf vanaf 2009 internationale bekendheid met zijn Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church, een reeks werken waarin voguing − een dansstijl die eind jaren 80 ontstond in de ballroomscene van Harlem − en vroege postmoderne dans vertrekpunt zijn.
Hij presenteert zijn werk in theaters, galeries en musea wereldwijd en heeft ook pop-up performances gegeven op onverwachte plekken, zoals een boekhandel in Parijs.
In zijn recente werk verweeft Harrell theoretische elementen uit voguing met bewegingen en ideeën uit vroegmoderne dans en butoh, een naoorlogse Japanse minimalistische en geëngageerde dansvorm die eind jaren 50 werd ontwikkeld door de Japanse danser en choreograaf Tatsumi Hijikata (1928-1996). Harrells werk onderzoekt de raakvlakken tussen deze ogenschijnlijk uiteenlopende dansculturen, waarbij het lichaam centraal staat als drager van herinneringen, het verleden en de historische invloeden die zijn danspraktijk vormen.
Welcome to Asbestos Hall
Emily Ansenk, directeur Holland Festival: ‘Trajal Harrell is een baanbrekende en charismatische choreograaf van onze tijd, die al meer dan 20 jaar lang bouwt aan een eigengereid oeuvre. Harrell stelt het perspectief van de kijker ter discussie − hij nodigt ons uit voor een reis waarin hij door middel van dans grote onderwerpen van de menselijke conditie aansnijdt. Hij is een graag geziene maker en performer in het Holland Festival. Dit jaar creëert hij samen met zijn dansers een heel uniek project in Amsterdam, getiteld Welcome to Asbestos Hall.
Welcome to Asbestos Hall is meer dan een voorstelling. Het is een uiting van Harrells visie op kunst en de artistiek praktijk als iets dat tot stand komt in samenwerking met anderen, en groeit vanuit wederzijdse inspiratie en bezieling. De voorstellingen die Trajal Harrell de afgelopen jaren heeft gemaakt, waaronder de trilogie Porca Miseria of The Romeo markeren de lange reis die hij heeft gemaakt rond Hijikata's artistieke nalatenschap. Daarmee wordt Welcome to Asbestos Hall een belangrijke uiting van Harrells artistieke filosofie en markeert het het einde van een tijdperk. We zijn blij dat we met het Holland Festival als coproducent en partner van dit project bij kunnen dragen aan deze ontwikkeling in Harrells artistieke biografie.’
Welcome to Asbestos Hall is geïnspireerd op de oorspronkelijke Asbestos Studio van Tatsumi Hijikata, een ruimte die Hijikata gebruikte als studio en huiskamer, voor debat, experiment, maar ook drinkgelagen en filmvertoningen. Welcome to Asbestos Hall wordt eveneens een plek voor experiment, ontwikkeling, artistieke ontmoetingen en presentatie van nieuw werk van Harrell, zijn dansers en andere kunstenaars, en zal gedurende het hele festival toegankelijk zijn. Harrell zal ook in Brussel en Zürich aan een Welcome to Asbestos Hall werken.
Achtergrond
Trajal Harrell stond eerder in het Holland Festival met Judson Church is Ringing in Harlem (Made-to-Measure) / Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church (M2M) (2014), The Return of The Modern Dance (2015), Porca Miseria (2022) en The Romeo (2024). Van 2019 tot 2024 was Harrell vaste choreograaf van Schauspielhaus Zürich. In 2024 richtte hij het Zürich Dance Ensemble op met een hoofdkwartier in Zürich. Dit is de eerste keer in Harrells internationale carrière dat hij en zijn gezelschap zich permanent aan een stad hebben verbonden.
Dit jaar ontving Harrell de Zilveren Leeuw van de Dansbiënnale van Venetië. Het juryrapport zegt over zijn werk: “Zijn performances zijn het resultaat van uitgebreid onderzoek en putten, net als veel andere gevoelige, hybride en vrolijke kunst, uit mode, popcultuur en avant-gardekunstenaars. In zijn unieke mix van genres en verrassende juxtapositie van vormen roept Harrell een breed scala aan emoties op. We lachen net zo snel als we huilen, in een achtbaan van emoties." In 2018 werd hij door het gezaghebbende tijdschrift Tanz uitgeroepen tot ‘Danser van het jaar’.
Eerdere associate artists
Eerdere associate artists zijn Christiane Jatahy (2024), ANOHNI (2023), Angélique Kidjo en Nicolas Stemann (2022), Gisèle Vienne en Ryuichi Sakamoto (2021), Bill T. Jones (2020) en Faustin Linyekula en William Kentridge (2019).