Het werk van de Frans-Vietnamese choreografe Ea Sola heeft een overweldigende uitwerking op het publiek. Haar choreografieën onthullen de menselijkheid achter de schoonheid en beweging; voor Ea Sola is het lichaam namelijk meer dan een fysiek gegeven, het is ook een zetel van geschiedenis, van politiek, van liefde. The White Body, een nieuw werk, is Ea Sola’s refl ectie op het Aziatische mondialiseringsstreven. Gebruikmakend van een vroege tekst (uit 1574) over moderne democratie – Verhandeling over de vrijwillige slavernij van de Franse fi losoof Étienne de la Boétie – stelt ze de plek van de individuele vrijheid in dit turbulente tijdperk van moderniteit en consumentisme ter discussie. In dit werk worden theater, dans en live muziek samengesmolten tot een prikkelende belevenis voor geest en zintuigen.
data
wo 17 juni 2009 22:30
do 18 juni 2009 22:30
vr 19 juni 2009 22:30
za 20 juni 2009 22:30
informatie
-
Frans
-
Duur voorstelling niet bekend (zonder pauze)
Een zestiende-eeuwse filosofische tekst van Étienne de la Boétie, Discours de la servitude volontaire (Verhandeling over de vrijwillige slavernij), is het vertrekpunt voor de nieuwe voorstelling van de Frans-Vietnamese choreografe Ea Sola. De la Boétie schreef onder meer: “Ik wou dat iemand mij eens uit kon leggen hoe komt dat zoveel mensen, zoveel steden, zoveel landen alles verdragen van hun tiran, die zijn macht toch alleen maar heeft voor zover zijn volk hem dat wil geven.” Ofwel: waarom treden mensen vrijwillig in slavernij?
De echo van de woorden van De la Boétie klinkt door tot in onze tijd, vindt Ea Sola, zeker gezien vanuit een Aziatisch perspectief. Hoe ziet de vrijwillige slavernij er tegenwoordig uit, vraag ze zich af, en wie of wat is nu de tirannie? Met de titel geeft ze al haar suggestieve antwoord: The White Body, het blanke lichaam, ofwel: de geest van de moderniteit, vormgegeven in Europa, alles opslokkend wat op zijn pad komt. En in Azië: miljoenen, miljarden lichamen die zich vrijwillig onderwerpen aan de eredienst van dit westerse lichaam en daarvoor met graagte hun eigen culturele tradities offeren.
In The White Body maakt Ea Sola dit proces van vrijwillig opgeslokt worden zichtbaar en invoelbaar met drie oudere acteurs, drie dansers en drie muzikanten. In een bewegend toneelbeeld reciteren acteurs de teksten die de moderniteit verkondigen. Drie dansers, twee mannen een een vrouw, brengen daar hun eigen bewegingstaal tegenin. Zij dansen de dans van hun leven, overtuigd als ze zijn dat ze moeten doen wat ze doen, en dat ze moeten winnen. De muzikanten spelen daardoorheen een urban mix van muziekstijlen, vooral percussie en muziek uit Europa. Een citer komt en gaat als een verre stem. Misschien heeft niemand hem echt meer nodig. In het decor verschijnen beelden van Azië, een wereld die lijkt op Europa, maar niet het Europa dat we kennen; misschien het Europa van 2080, een Chinese wereld... Daaroverheen schijnt wit licht, als maanlicht, het licht van de woestijn.
-
© Compagnie Ea Sola
-
© Compagnie Ea Sola
-
© Compagnie Ea Sola
-
© Compagnie Ea Sola