the motown project

Het idee voor the motown project ontstaat tijdens een lange intercontinentale vlucht van Europa naar de Verenigde Staten. De Amerikaanse mezzosopraan Alicia Hall Moran is op de terugweg

na een serie optredens met de Bill T. Jones Company. Het is 2009, vijftig jaar na de oprichting van het legendarische platenlabel Motown en een van de kanalen van de in-flight radio zendt alle bekende Motownsongs uit. Urenlang luistert Hall Moran naar de liedjes uit haar jeugd, de platencollectie van haar ouders. De nummers blijken een goudmijn voor haar te zijn. Het bereik van de liedjes, de taal en de mannelijke falsetto-stijl kloppen bij haar mezzostem en als klassiek geschoolde zangeres hoort ze steeds duidelijker muzikale overeenkomsten en dezelfde thema’s als liefde en verlies, net zo groots en dramatisch als in de opera.

Het onderzoek dat hieruit voortkomt, beschrijft ze zelf als 'een gepassioneerde liefdesaffaire'. Ze zoekt een evenwicht tussen het ‘melisma’ in soul en opera, de reeks noten die op één lettergreep van de tekst wordt gezongen. Ze weeft de dramatiek van een opera-aria door de zo kenmerkende songs van Motown en laat de lyriek van Marvin Gaye een vrolijk verbintenis aangaan met de dramatiek van Purcell. Ze zet in met een Engelse vertaling van Sono Andati, uit Puccini’s La Bohème, over een liefde die groter is dan de zee, en verbindt dit met Ain’t no Mountain High Enough van Marvin Gaye en Tammi Terrell. Of laat het refrein van de Four Tops I Can’t Help Myself (Sugar Pie Honey Bunch) moeiteloos overgaan in Non So Più Cosa Son, een aria uit Mozarts Le Nozze di Figaro over mannelijke hulpeloosheid tegenover vrouwelijke charmes.

Bij de première van the motown project in The Kitchen in New York, schrijft musicoloog Guthrie Ramsey: 'Het idee om aan die Motownopnames te denken als een Schubertiaanse liedcyclus die door de stadia en bijbehorende emoties van een liefdesaffaire kronkelt - van het uitspreken, geruststellen, de twijfel, teleurstelling en woede - is briljant: Hall Moran slaagt erin de aandacht te vestigen op de aangrijpende en schrijnende en in wezen universele poëzie van de liedjesschrijvers.”

Alicia Hall Moran wordt internationaal geprezen om haar virtuositeit en briljante interpretatie van liederen. Ze omarmt een breed muzikaal repertoire, inclusief klassiek en avant-garde, jazz en Broadway, verlegt de grenzen van muziek - in concerten en samenwerkingen die bekend staan om hun flair, intelligentie en durf.

Haar originele werk is tegelijktijdig diepgeworteld in de tradities van haar voorouders en leraren - van haar oudoom Hall Johnson, de legendarische koorregisseur, componist en conservator van negro spirituals als in die van haar befaamde klassieke vocale coaches als onder meer Shirley Verrett en Adele Addison. In het Holland Festival van vorig jaar was ze te zien in Triptych van Bryce Dessner, waarin ze samen met Asko|Schönberg optrad; voor the motown project werkt ze samen met steeds wisselende musici.