Ga naar de hoofdcontent

Wat als ouderdom op magische wijze is te genezen? The Cure is een nieuwe kameropera van de Britse componist Harrison Birtwistle in opdracht van het Londense Royal Opera House en het Aldeburgh Festival. Over de heks Medea die haar schoonvader Aeson met een flinke portie magie zijn jeugd teruggeeft. The Cure is geschreven als pendant van The Corridor, over het fatale moment waarop Orpheus omkijkt naar zijn Eurydice. De twee werken – te zien in één decor, onder één regie – zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door hun radicaal vernieuwende kijk op twee Griekse herrijzenis-mythes. Beide worden gezongen door sopraan Elizabeth Atherton en tenor Mark Padmore. Een keelsnoerende double bill. Programma

Sir Harrison Birtwistle is een van de meest gerenommeerde componisten van de hedendaagse muziek. Veel werk van hem ging in première op het Britse Aldeburgh Festival, opgericht in 1948 naar voorbeeld van het Holland Festival door Benjamin Britten en zijn zanger-vriend Sir Peter Pears.

Sir Harrison Birtwistle is een van de meest gerenommeerde componisten van de hedendaagse muziek. Veel werk van hem ging in première op het Britse Aldeburgh Festival, opgericht in 1948 naar voorbeeld van het Holland Festival door Benjamin Britten en zijn zanger-vriend Sir Peter Pears.

De mythe wil dat de oprichters in 1968 bij de première van Birtwistles Punch and Judy (de Engelse Jan Klaassen en Katrijn) zo ontdaan waren door de agressiviteit van het werk en de aard van de muziek, dat ze in de pauze met veel misbaar de zaal verlieten. Met het klimmen der jaren neigen veel componisten naar versobering. Bij Harrison Birtwistle (inmiddels 81) is dat niet anders. De New York Times noemt Birtwistle ‘ooit een ernstige modernist, nu zowel de belangrijkste Britse componist als het dramatische geweten van het Aldeburgh Festival.’ 

 

The Cure is een nieuwe kameropera van Birtwistle. De wereldpremière was vorig jaar op het Aldeburgh Festival. The Cure is de pendant van The Corridor, dat in 2010 op het Holland Festival te zien was. De twee mini-opera’s hebben dezelfde librettist (David Harsent), dezelfde zes instrumenten (fluit, klarinet, viool, altviool, cello en harp) en dezelfde twee stemmen (sopraan en tenor). En net als zijn voorganger licht The Cure één cruciaal dramatisch moment uit de Griekse mythologie. In dit geval de mythe rond de oude, stervende Aeson, de vader van Jason. De zoon vraagt aan zijn vrouw Medea, de trotse en eigengereide heks, om zijn vader zijn jeugd terug te geven. Medea brouwt een verjongingsdrankje van kruiden en haar eigen bloed, dat Aeson geleidelijk doet herleven. Maar wat Medea niet voorzag: terwijl Aeson verjongt en versterkt gaat hij steeds meer op zijn zoon lijken, zowel visueel als qua stem. Als Jason en Aeson ten slotte niet meer van elkaar te onderscheiden zijn, begeert ze beiden.Om deze transformatie, zoals die beschreven is in Ovidius’ Metamorfosen, van stervende, oude man naar jonge, sterke tenor is het Birtwistle en Harsent te doen. Minutieus geven ze de verandering weer. De enkelvoudige focus zorgt voor een even intense als lyrische ervaring.

 

In zijn werk richt Birtwistle zich vaker op mythische thema’s. The Corridor behandelde de Orpheus-mythe. Dat geldt ook voor Nenia: the Death of Orpheus, dat samen met TheseusGame in 2006 in het Holland Festival was te horen. Vanwege de uitgepuurde esthetiek en sobere bezetting kan The Cure een werk van de late Birtwistle genoemd worden. De compositie is volgens een recensent van ‘een ongekende kleurenpracht’ en wordt in het festival uitgevoerd door Elizabeth Atherton, Mark Padmore en London Sinfonietta. Padmore is een internationale ster en wordt gezien als de begenadigde tenor van het moment. Birtwistle schreef al eerder werk speciaal voor zijn stem. De wereldvermaarde London Sinfonietta is, evenals Birtwistle, een graag geziene gast op het Holland Festival.

Lees minder

Credits

muziek Harrison Birtwistle tekst David Harsent regie Martin Duncan toneelbeeld & kostuumontwerp Alison Chitty licht Paul Pyant choreografie Michael Popper cast Elizabeth Atherton regie-assistent Marc Callahan dirigent Geoffrey Paterson assistent dirigent Finnegan Downie Dear uitvoering muziek London Sinfonietta fluit Karen Jones (fluit) klarinet Mark van de Wiel altviool Paul Silverthorne, David Alberman harp Helen Tunstall cello Tim Gill orkestleider Hal Hutchison productieleiding David Pritchard supervisie kostuums Ilaria Martello supervisie gaderobe Gemma Reeve in opdracht van en een coproductie van The Royal Opera, Aldeburgh Festival met steun van London Sinfonietta

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door