Ga naar de hoofdcontent

Dit ultieme tangoprogramma voor kenners en kennes in spé combineert de drie hoofdvormen van de honderjarige tangocultuur – poezie, muziek en dans. Een Argentijnse man en een Nederlandse vrouw reciteren, zingen en verklaren een selecytie van oude en nieuwe tangoteksten, waaronder melancholisch werk van dichters als Jroge Louis Borges en Horacio Ferrer. Choreograaf Wouter Brave paste het tangovocabulaire toe op de klassieke-danstechniek. Gevolg was een creatieve kruisbestuiving die de tango bevrijdt uit zijn ‘keurslijf’ en het ballet verrijkt met elementen uit een verfijnd, gecompliceerde dansidioom. Zes tango’s van Brave worden gedanst door leden van Het Nationale Ballet. Een rond Carel Kraayenhof en Leo Vervelde geformeerd orkest met drie bandeonisten in de frontlinie roept de grandeur op van de grote Argentijnse orkesten uit de jaren veertig – de houden jaren van de tango. De muziek is o.a. van Pugliese, Piazzola en Trolio. Climax van het programma is een spectaculaire finale met enkele van de beste authentieke tangodansparen ter wereld.

Credits

choreografie Wouter Brave artistieke leiding Wouter Brave dans Claudia Bodega, Esteban Moreno, Het Nationale Ballet zang Nanette Currie muziek Sextetto Canyengue, Carel Kraayenhof, Leo Vervelde coproductie Tango Palace, Het Nationale Ballet, Koninklijk Theater Carré, Holland Festival