De operaatjes Zeus und Elida en Schöne geschichten van Stefan Wolpe (1902-1972) zijn schoolvoorbeelden van wat de nazi’s als ‘entartete Musik’ bestempelden. Hun twaalftoon-idioom is doorspekt met jazz-invloeden en ze hebben laag-bij-de-grondse onderwerpen. Althans zo dachten de nazi’s erover (Wolpe verliet Duitsland in 1933). Schöne Geschichten is Wolpe’s bijdrage aan het genre van de ‘Zeitoper’: muziekdrama met een alledaags gegeven. Het werk omvat zeven scènes die op cabareteske wijze de draak steken met serieuze onderwerpen als wetenschap, godsdienst en (vaderlands)liefde; de muziek is geschreven voor een gemankeerde jazzband. Het gegeven van Zeus und Elida is totaal absurd: Zeus daalt af van de Olympus naar de Potzdamer Platz in Berlijn en veroorzaakt daar een opstootje. De muziek leunt sterk op de jazz, maar ook zijn (onder meer) blues-, tango en foxtrotritmes te horen. De Ebony Band brengt deze double bill in semiconcertante vorm. Voor de enscenering tekent, net als bij het succesvolle In Zehn Minuten (Holland Festival 1995), Gijs de Lange.
data
za 28 juni 1997 22:30
zo 29 juni 1997 22:30
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
