Een sprankelende, moderne vertolking van Shukshins oer-Russische verhalen.
Het verhaal gaat dat de vertellingen van Vasiliy Shukshin (1929- 1974) zelfs partijleider Leonid Brezjnev tot tranen toe roerden. De post-Stalinistische schrijver en filmregisseur wist als geen ander in zijn werk de Russische ziel te vangen. Zijn verhalen worden bevolkt door excentrieke antihelden van het Russische platteland, sympathieke dromers die het moeten afleggen tegen een weerbarstige realiteit. De gevierde Letse regisseur Alvis Hermanis (1965) is er op een knappe manier in geslaagd een moderne vorm te vinden voor de teksten van Shukshin. Door de minimalistische setting en het sprankelende, vrije spel van de acteurs, waaronder sterren als Evgeny Mironov en Chulpan Khamatova, blijken Shukshin’s verhalen ook vandaag de dag nog niets aan kracht te hebben ingeboet.
data
za 19 juni 2010 22:00
zo 20 juni 2010 22:00
ma 21 juni 2010 22:00
informatie
-
Russisch
-
Duur voorstelling niet bekend (inclusief een pauze)
De Letse regisseur Alvis Hermanis (1965) brengt met het gezelschap van het State Theatre of Nations uit Moskou, Rusland een bewerking van acht korte verhalen van de Russische schrijver Vasiliy Shukshin (1929-1974).
De post-Stalinistische schrijver, acteur en filmregisseur Vasiliy Shukshin wist als geen ander in zijn werk de Russische ziel te vangen. Zijn vertellingen spelen tijdens een turbulente tijd in de Sovjet-Unie, toen veel Russen vaak noodgedwongen van het platteland naar de steden trokken. Op lichte toon en in eenvoudige taal vertelt Shukshin verhalen die zijn doordrenkt van verlangen, weemoed en wodka. De hoofdrollen worden doorgaans opgeëist door excentrieke antihelden van het Russische platteland, sympathieke dromers die het moeten afleggen tegen de weerbarstige realiteit van de snel veranderende Sovjetmaatschappij.
Hoewel regisseur Alvis Hermanis geen Rus maar een Let is, liggen de verhalen van Shukshin hem na aan het hart. Niet alleen is Hermanis als Let een soort van insider als het gaat om het leven in de voormalige Sovjet-Unie, hij wordt als regisseur ook wel een ‘nieuwe humanist’ genoemd en het drama dat hij brengt ‘documentair theater’, vanwege zijn liefde en aandacht voor een nauwgezette vertolking van het dagelijkse leven van mensen en hun vocabulaire. Het realistische karakter van Shukshin’s verhalen sluit naadloos aan bij Hermanis’ zin voor het alledaagse. Hermanis heeft de teksten van Shukshin onveranderd gelaten in deze tien stukken. Maar de regisseur heeft zijn acteurs tegelijk aangespoord om geen stereotypen van het Russische platteland van de jaren zeventig neer te zetten, maar moderne mensen die simpele en aangrijpende verhalen vertellen die iedereen kunnen overkomen. Voor ze met de repetities begonnen heeft hij met het volledige gezelschap van het Theatre of Nations, waaronder steracteurs Evgeny Mironov en Chulpan Khamatova, het geboortedorp van Shukshin in de Siberische regio Kraj Altaj bezocht om de sfeer te proeven en inspiratie op te doen voor de vertolking van hun karakters.
De acteurs spelen elk meerdere rollen in de acht verhalen, en zetten hun karakters scherp en dynamisch neer, met een on-Russische vrijheid in hun spel. Het toneelontwerp is een mix van minimalisme en hi-tech, met houten banken op een houten vloer en op de achterwand portretten, stillevens en landschappen van Shukshin’s geboortedorp Srostki anno 2007, gemaakt door vormgeefster Monica Pormale.
