Rozalie Hirs (1965) is een Nederlandse componiste en dichter. Van 1983 tot 1990 voltooide ze de studie chemische technologie aan de Universiteit Twente en schreef zich pas daarna in aan het conservatorium. Van 1991 tot 1994 studeerde ze compositie bij Diderik Wagenaar en van 1994 tot 1998 bij Louis Andriessen aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Van 1991 tot 1992 studeerde ze klassieke zang aan het Utrechts Conservatorium bij Eugenie Ditewig en van 1992 tot 1994 in Den Haag bij Gerda van Zelm. Van 1999 tot 2002 studeerde Hirs met een Fulbright fellowship compositie bij de Franse spectralist Tristan Murail aan de Columbia University in New York. In 2007 ontving ze de titel Doctor of Musical Arts voor haar dissertatie over hedendaagse (onder meer spectrale) compositietechnieken en het gebruik van de software OpenMusic, waarvoor ze een beurs van het Prins Bernhard Cultuurfonds ontving.

In 2005 en 2006 gaf ze samen met onder meer Tristan Murail en het Nieuw Ensemble de door haar ontwikkelde cursus 'OpenMusic and contemporary compositional techniques' aan het Conservatorium van Amsterdam. In 2002 ontving ze voor Book of mirrors de Boris and Edna Rapoport Prize van Columbia University. In 2007 werd de elektroakoestische compositie Pulsars (2007) gekozen tot 'Recommended work' tijdens het 11e International Rostrum of Electroacoustic Music (IREM). Roseherte werd geselecteerd voor Toonzetters 2009 als een van de tien mooiste werken van het voorafgaande jaar. In 2010 ging Venus voor slagwerkensemble en elektronische geluiden in première tijdens het Holland Festival. Haar partituren worden uitgegeven door Donemus/Muziek Centrum Nederland, Amsterdam. Hirs is tevens dichter en publiceerde 1992 haar eerste gedichten in het literaire tijdschrift De Revisor. In 1998 verscheen haar eerste bundel Locus, gevolgd door Logos (2002), [Speling] (2005) en Geluksbrenger (2008).