Poul Ruders (1949) is zonder twijfel de meest succesvolle Deense componist van zijn generatie. Hij studeerde bij Karl Aage Rasmussen, en vond zijn eigen stem naar eigen zeggen in 1980 met de kamersymfonie Four Compositions. Kenmerkend voor Ruders muziek is het speelse gemak waarmee hij verschillende muzikale stijlen combineert, van onheilspellende atonaliteit tot lyrische laatromantische klanken, en van pulserende ritmes tot etherische klankvelden. De toonaangevende New Yorkse muziekcriticus Alex Ross omschreef hem ooit als een 'liefhebber van zoete melodieën met een heimelijk verlangen naar duistere akkoorden, een komediant met een neusje voor het apocalyptische.'Ruders veelzijdigheid komt ook naar voren in zijn kleurrijke oeuvre. Hij schrijft muziek in vrijwel alle genres en voor zeer uiteenlopende bezettingen. Zijn grootste successen boekte hij als operacomponist. De triomf van zijn opera A Handmaid’s Tale (2000) in Kopenhagen zorgde voor Ruders’ internationale doorbraak, met opdrachten voor nieuwe composities van de Berliner Philharmoniker, The New York Philharmonic, The BBC Symphony Orchestra en The Scottish National Opera. Zijn daaropvolgende opera Kafka’s Trial ging in 2005 in première tijdens de feestelijke opening van het nieuwe operahuis van Kopenhagen. In 2010 volgde in hetzelfde theater de première van Selma Jezková, een opera die Ruders baseerde op Lars von Triers film Dancer in the Dark. De fascinatie voor het duistere en apocalyptische uit deze opera komt ook terug in veel andere werken van Ruders, zoals de orkestwerken Thus Saw Saint John (1984) en Nightshade (1987), en het door Edgar Allen Poe geïnspireerde The Bells (1993) voor sopraan en kamermuziekensemble.