Ga naar de hoofdcontent

Op zoek naar de Verloren Tijd (À la recherche du temps perdu) van de Franse schrijver Marcel Proust wordt door velen beschouwd als een van de grote literaire meesterwerken van de twintigste eeuw. In de periode 2003 tot en met 2005 werkt regisseur Guy Cassiers in het ro theater aan een groots opgezette meerdelige theaterversie van de romancyclus. Cineast en auteur Eric de Kuyper en dramaturg Erwin Jans schrijven samen met Guy Cassiers de tekst. Dit grote project zal leiden tot vier voorstellingen, gespreid over drie seizoenen. Onder de titel Proust 1: De kant van Swann presenteerde het ro theater in het voorjaar van 2003 het eerste deel. In mei 2003 ging ook Proust 2: De kant van Albertine in première in Rotterdam. In mei 2004 verscheen Proust 3: De kant van Charlus en in mei 2005 gaat Proust 4: De kant van Marcel in première. 

Tijdens het Holland Festival zullen alle vier delen tegelijkertijd te zien zijn in een exclusieve marathonserie.

Op zoek naar de verloren tijd is het verhaal van de initiatie van een jongeman, Marcel, in de wereld van de liefde, de aristocratie en de kunst. Maar tegelijk ook het verhaal van een ontgoocheling: de inwijding in de wereld van de liefde en de passie wordt een les in jaloezie, manipulatie en perversie; en de hoogste sociale kringen worden gaandeweg ontmaskerd als hypocriet, onverschillig en immoreel. Het is alleen de kunst die niet ontluistert. Op zoek naar de verloren tijd is het verhaal van een artistieke roeping: na heel wat amoureuze perikelen en avonturen in de mondaine kringen, ontdekt Marcel zijn eigenlijke opdracht als schrijver.

 

Proust 1: De kant van Swann vertelt het verhaal van Marcels kinderjaren, zijn jeugd en zijn adolescentie. Via de herinnering van Marcel maken we kennis met de drie vrouwen van zijn jeugd: zijn moeder, zijn jeugdvriendinnetje Gilberte en haar moeder, de mooie mysterieuze Odette Swann. In contrast met Marcels prille liefde voor hen, staat de volwassen liefdesgeschiedenis van Swann en Odette die elkaar ontmoeten bij de salon van Madame Verdurin: een verliefdheid die omslaat in jaloezie en eindigt in grote onverschilligheid.

Proust 2: De kant van Albertinegaat over de volwassen liefde tussen Marcel en Albertine, het meisje dat hij voor het eerst zag in een groep van jonge meisjes op het strand van Balbec. Aanvankelijk wordt hij verliefd op allemaal, maar later concentreert zijn liefde zich op één van hen: Albertine. Marcels liefde voor Albertine kenmerkt zich door jaloezie, leugens en diep wantrouwen. Net als Swann wordt hij gekweld door de gedachte dat zijn geliefde lesbische relaties zou kunnen hebben. Wanneer Albertine bij hem gaat wonen, takelt hun liefde verder af: jaloezie, wederzijds wantrouwen en pervers voyeurisme maken iedere relatie tussen Marcel en Albertine uiteindelijk onmogelijk. Veel meer dan deel 1 gaat deel 2 over de intieme emotionele wereld van twee geliefden.

Proust 3: De kant van Charlus vertelt hoe de hoofdpersoon Marcel zijn weg vindt in de wereld van de Parijse salons. Zijn twee gidsen zijn de charismatische militair Robert de Saint Loup en de homoseksuele aristocraat Baron de Charlus. Regisseur Guy Cassiers trekt alle registers open om een maatschappij in moreel verval te tonen tegen de achtergrond van een naderende Eerste Wereldoorlog.

Proust 4: De kant van Marcel hiermee voltooit Guy Cassiers zijn bejubelde theaterserie. In Proust 4 heeft Proust zich teruggetrokken in zijn kamer om aan zijn boek te werken. Met huishoudster Céleste voert hij gesprekken waarin diepzinnige bespiegelingen en dagelijkse banaliteiten elkaar afwisselen. Door de ogen van Céleste krijgt het publiek een verrassende kijk op de man achter het grote boek.

Credits

regie Guy Cassiers bewerking Eric de Kuyper, Guy Cassiers, Erwin Jans vertaling Céline Linssen dramaturgie Erwin Jans spel Jacqueline Blom, Mar de Corte, Herman Gilis, Joop Keesmaat, Paul R. Kooij, Eelco Smits, Fania Sorel, Marlies Heuer, Steven Van Watermeulen, Tom Van Bauwel, Katelijne Damen toneelbeeld Marc Warning videoconcept Marc Warning, Kantoor voor Bewegend Beeld kostuums Valentine Kempynck (Belgat) licht Enrico Bagnoli video Kantoor voor Bewegend Beeld, Eelco Ferwerda, Jasper Wessels co-productie Kunstenfestival desArts, Wiener Festwochen