Ga naar de hoofdcontent

In Nora van Ibsen  – ook wel bekend als Het Poppenhuis – wordt een aangrijpend familieportret geschetst van een vrouw die vastloopt in haar ingesnoerde leven en voor een zware keus staat: het beklemmende ‘poppenhuis’ verder verdragen of man en kinderen verlaten om haar vrijheid te hervinden.

 

In Nora wordt de problematiek van de vrouwenemancipatie door de jonge regisseur Thomas Ostermeier verlegd van de negentiende naar de eenentwintigste eeuw. Zijn Nora loopt in Prada, woont in een middenklassenbuurt en wordt gek van haar man die alleen maar met zijn laptop en zijn aquarium in de weer is. Ostermeier werpt de vraag op wat er door de vrouwenbeweging van de vorige eeuw eigenlijk is veranderd, óf het überhaupt iets heeft uitgehaald, en hoe behoudend de mens is in zijn droombeelden van geluk. Het verhaal ontrolt zich als een moderne thriller.

Ostermeier is sinds 1999 regisseur en directielid van de Schaubühne am Lehniner Platz in Berlijn.

Ostermeier is in zijn enscenering op zoek gegaan naar een moderne en hedendaagse Nora – gekleed in Prada en woonachtig in een middenklasse buurt. Een nieuwe vertaling van het stuk door

Ostermeier is in zijn enscenering op zoek gegaan naar een moderne en hedendaagse Nora – gekleed in Prada en woonachtig in een middenklasse buurt. Een nieuwe vertaling van het stuk door

Hinrich Schmidt-Henkel maakte deze transformatie naar de 21ste eeuw mogelijk. Meer dan 120 jaar na de eerste opvoering van dit prototype geëngageerd stuk over de emancipatie van de vrouw, wordt in deze enscenering de vraag opgeworpen of er paralellen zijn tussen onze verworvenheden in het leven en het burgerlijke leven eind 19de eeuw. Wat is er door de vrouwenbeweging veranderd? Is er iets veranderd? Hoe behoudend zijn we in onze eigen droombeelden van geluk?  

 

Ostermeiers Nora is een verhaal over een vrouw. Terwijl in de oorspronkelijke tekst van Hendrik Ibsen (Een Poppenhuis 1879) het verhaal wordt opgebouwd rondom Torvald Helmer, de echtgenoot van Nora, heeft Ostermeier bewust gekozen Nora als centraal figuur neer te zetten en het verhaal vanuit haar situatie en beleving te vertellen.

 

'Ostermeier toont het heilloze conflict van twee mensen, die met elkaar langs elkaar heen leven en kinderen grootbrachten; die geloven van elkaar te houden - en niets van elkaar (willen) weten. Wat hem bezighoudt is de verhouding tussen geld en seks. Hij werpt de vraag op of geluk te koop is. Wat de bronnen van ongeluk zijn. En hij zoekt naar de (valse) beelden, die wij van onszelf hebben en die we anderen voorspiegelen. (...) Zelden is theater zo bij en in de tijd als op deze avond.' - Süddeutsche Zeitung

Lees minder

Credits

regie Thomas Ostermeier tekst Henrik Ibsen cast Anne Tismer, Jörg Hartmann, Lars Eidinger, Agnes Lampkin, Jenny Schily, Kay Bartholomäus Schulze toneelbeeld Jan Pappelbaum kostuums Almut Eppinger muziek Lars Eidinger productie Schaubühne am Lehniner Platz