Ga naar de hoofdcontent

Rondom een sculptuur van dode paarden geven negen dansers zich over aan Alain Platels karakteristieke dansidioom. Het imposante toneelbeeld in nicht schlafen is van beeldend kunstenares Berlinde De Bruyckere, de muziek is van Gustav Mahler. Platel – eerder op het Holland Festival te zien met onder andere C(H)ŒURS en pitié – richt zich in deze nieuwe voorstelling op de getroebleerde beginjaren van de 20e eeuw, die hebben geleid tot de tragedies van twee wereldoorlogen. Hij toont opvallende parallellen tussen toen en nu. De heftige emoties en verwarringen waaraan Mahlers muziek toen uiting gaf zijn ook nu weer van toepassing. Platel en zijn dansers gaan op zoek naar transformatie in de hoop niet wederom te eindigen in grootschalige vernietiging. 'Hoogtepunt: De scène waarin Mahlers muziek gemixt wordt met Afrikaans polyfoon gezang. Die scène zuigt je naar het puntje van je stoel. Zo veel power, passie en branie spat er dan van de scène.' - Knack.be★★★★ Programma

De nieuwe voorstelling van regisseur Alain Platel heeft het werk van de Oostenrijkse componist Gustav Mahler als vertrekpunt – een idee van de in 2014 overleden opera-intendant Gerard Mortier. Voor Platel was het geen liefde op het eerste gezicht, al raakte hij uiteindelijk wel helemaal in de ban

De nieuwe voorstelling van regisseur Alain Platel heeft het werk van de Oostenrijkse componist Gustav Mahler als vertrekpunt – een idee van de in 2014 overleden opera-intendant Gerard Mortier. Voor Platel was het geen liefde op het eerste gezicht, al raakte hij uiteindelijk wel helemaal in de ban

van de muziek. Aanvankelijk voelde hij vooral affiniteit met het tijdsgewricht dat Mahler in zijn werk tot uitdrukking brengt: een tijd van grote versnelling en ontwrichting in aanloop naar de Eerste Wereldoorlog.

Samen met componist Steven Prengels en muziekdramaturg Jan Vandenhouwe grasduinde Platel door het werk. Ze kozen eerst voor de trage stukken, alvorens overstag te gaan voor het contrastrijke werk. Voor de uiteindelijke selectie wordt uit zowat alle symfonieën geput, met uitzondering van de achtste symfonie. Componist Steven Prengels zet Mahler naar z'n hand, of contrasteert hem met de polyfone gezangen van de Congolese zangers Boule Mpanya en Russell Tshiebua of voegt geluiden toe van koebellen of dieren. Naast het orkestrale werk staan twee liederen: een op tekst van Nietzsche uit Also sprach Zarathustra: O Mensch. Het andere lied komt uit koorwerk uit de tweede symfonie en loopt als een leitmotiv door de voorstelling: ‘Hör auf zu beben, bereite dich zu leben’. Bij wijze van contrast klinkt even een cantate van Bach: ‘Den Tod niemand zwingen kunnt’.

Die voorliefde voor de grote thema's van lijden en dood heeft Platel gemeen met de beeldende kunstenares Berlinde De Bruyckere. In het decor dat De Bruyckere voor nicht schlafen heeft ontworpen, staat een beeld centraal van dode paardenlichamen, opeengestapeld op een sokkel.

Tussen de vele foto's aan de muur van de repetitieruimte - beelden die inspiratie leveren voor kostuums of improvisaties - hing een foto van het Nederlandse theatergezelschap Schwalbe: een speler ligt op de grond en wordt de kleren van het lijf gescheurd door twee andere spelers die elk een andere kant optrekken. Het gevecht waartoe die foto inspireerde, vormt de inhoudelijke kern voor regisseur Platel. De ploeg dansers waarmee Platel deze zoektocht aangaat, bestaat uit een mix van oudgedienden en nieuwkomers. Onder de oudgedienden: Elie Tass (vsprs, pitié!, Out of Context-for Pina, tauberbach), Ido Batash (C(H)OEURS), Romain Guion (C(H)OEURS) en Berengère Bodin (C(H)OEURS, tauberbach). Tijdens audities ontmoette Platel Samir M'Kirech, Dario Rigaglia en David Le Borgne. De zangers Russell Tshiebua en Boule Mpanya zijn de twee backing vocals die Platel in Coup Fatal naar de voorgrond haalde.

Lees minder

Credits

regie Alain Platel muziek en muzikale leiding Steven Prengels creatie en uitvoering Ro-main Guion, Russell Tshiebua, Samir M’Kirech, Elie Tass, Ido Batash, Dario Rigaglia, Boule Mpanya, Bérengère Bodin, David Le Borgne dramaturgie Hildegard De Vuyst muziekdramaturgie Jan Vandenhouwe artistieke assistentie Quan Bui Ngoc decor Berlinde De Bruyckere licht Carlo Bourguignon geluid Bartold Uyttersprot kostuums Dorine Demuynck stage manager Wim Van de Cappelle productieleiding Valerie Desmet tourmanagement Steve De Schepper productie les ballets C de la B coproductie Ruhrtriennale, La Bâtie-Festival de Genève, la Biennale de Lyon, L’Opéra de Lille, TorinoDanza, Holland Festival, Ludwigsburger Schlossfestspiele distributie Frans Brood Productions met steun van Provincie Oost-Vlaanderen, De Vlaamse Overheid, Stad Gent met dank aan Isnelle da Silveira, K49814, Bart De Pauw, Alexi Williams, Guy Cuypers & team, Lieven Vandeweghe, Pierre Philippe Hofmann, Manège de Hoefslag in De Pinte, Warner Classics1, Griet Callewaert

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door