Netotsjka

In september 1994 ontmoeten Huis aan de Amstel en het gezelschap van regisseur Boris Tseitlin elkaar op het Russische theaterfestival in Jekaterinenburg als beide groepen daar een voorstelling spelen. Er ontstaat grote nieuwsgierigheid naar elkaars producties en manier van werken. In april 1995 wordt besloten om een gezamenlijke voorstelling te maken en Netotsjka Nezvanova te bewerken, een onbekend verhaal van Ruslands bekendste schrijver, Dostojevski. De atmosfeer en de inhoud van deze roman lenen zich uitsteken als inspiratiebron voor een associatieve, collageachtige voorstelling. Elf Russische en Nederlandse acteurs spelen in hun moedertaal teksten naast en door elkaar, die geschreven worden door een Russische en Nederlandse schrijver. De tweetaligheid van de voorstelling en het gegeven dat de samenwerkenden afkomstig zijn uit landen die naast culturele en sociale verschillen ook een andere theatertraditie hebben, geven een bijzondere impuls voor het zoeken naar ongewone artistieke oplossingen. Netotsjka zal een voorstelling zijn waarin melancholische humor en tragiek elkaar afwisselen en waarin de beelden een taal spreken die meer duidelijkheid schept dan woorden kunnen doen. Netotsjka is het verhaal van Jefimov en zijn vrouw, gezien door de ogen van hun dochter Netotsjka. Messcherp observeert zij het ongelukkige leven van haar ouders. Zij ziet dat haar stiefvader als een dromende vreemdeling in huis woont, terwijl haar moeder zich afbeult om het gezin te onderhouden. Ze wordt heen en weer getrokken tussen de liefde die zij voor haar stiefvader voelt en de afkeer van het bestaan van haar moeder. Het is dan ook het verhaal van het geheim van Jefimov, de muzikant die zijn instrument nooit aanraakt maar een geniaal violist schijnt te zijn. Hij zegt dat zijn vrouw hem in de weg staat. Door haar verprutst hij zijn talent, zij houdt hem gevangen in hun armetierige bestaan. Hij droomt van het moment dat zij er niet meer zal zijn. Dan kan hij eindelijk de kunstenaar zijn die hij is. En zijn dochter droomt met heem mee over het leven later, waarin haar vader zal spelen en de hele wereld hem zal horen. Later, later als haar moeder dood is. Netotsjka is een romantisch en bitter sprookje over een kind dat ontdekt dat haar ouders ongelukkig zijn, omdat hun dromen over het leven niet zijn uitgekomen. Ze gaat op zoek, tussen droom en werkelijkheid, naar wat er werkelijk is gebeurd met hen, met haarzelf. Een voorstelling met Nederlandse adem en Russische hartslag voor iedereen boven de tien.