Ga naar de hoofdcontent

Voor elke video kiest Emma Van der Put een specifieke locatie of situatie. Deze keuze bepaalt het kader van de film. Als waarnemer probeert ze een evenwicht te bewaren tussen empathie en afstandelijkheid. Met Mother creëert ze een tijdelijke, hypnotiserende ontmoeting tussen de ogen van een vrouw op het scherm en de ogen van de kijker. Het beeld, dat schijnbaar onbeweeglijk is, raakt de kijker door zijn directheid en emotionele nabijheid. Deze videoloop beweegt heen en weer tussen duisternis en licht en wordt zo een meditatie over de levenscyclus. De vlam die in de ogen wordt weerspiegeld lijkt op een haard, die ons verbindt met thuis, met onszelf.

  • Portrait Emma van der Put