Misha Mengelberg (Kiev, 1935), de leider van het Instant Composers Pool Orchestra (ICP Orchestra), is een spotvogel in de wereld van de gecomponeerde en geïmproviseerde muziek: een filosofische denker over muzikale zaken, die ernst paart aan absurdisme – als docent aan het conservatorium verdedigde hij de strenge principes van het contrapunt, terwijl hij in zijn ‘lawaaiklas’ voor studenten de academische tucht relativeerde. In de geïmproviseerde muziek van ICP introduceert hij compositiemodellen, in zijn gecomponeerde werk vervlecht hij geïmproviseerde insubordinatie. Als jazzpianist grijpt hij terug op zijn vroege idolen Thelonious Monk (de nooit overijlde tred, dichte akkoorden) en Herbie Nichols (harmonieën die de traditionele patronen op hun kop zetten). Eind jaren zestig is Mengelberg een van de grondleggers van de Europese geïmproviseerde muziek, samen met zijn levenslange drumpartner Han Bennink. Vanaf de jaren negentig oogsten Mengelberg en het ICP Orchestra groeiende internationale erkenning voor zijn live gerealiseerde collage-acties en zijn elegante en geestige schrijfstijl. Mengelberg is onderscheiden met de Gaudeamusprijs (1961), de Wessel Ilcken Prijs (1966), de Bird Award (1989) en de Matthijs Vermeulenprijs (2001).