Ga naar de hoofdcontent

Toen Michel Majerus in 2002 op 35-jarige leeftijd bij een vliegtuigongeluk overleed, liet hij een jong maar indrukwekkend oeuvre na. Majerus, die in Luxemburg werd geboren maar zijn werkzame leven vooral in Berlijn en later in Los Angeles doorbracht, brak in het midden van de jaren negentig door als een van de opvallendste en talentvolste schilders van zijn generatie. Hij beperkte zich niet tot het tweedimensionale vlak, maar creëerde monumentale installaties die de toeschouwer omgeven als een dynamisch schilderkunstig object. Majerus putte inspiratie uit de wereld van reclame, corporate design, stripverhalen, computergames en -graphics, maar net zo goed uit de kunsthistorie, met name de Pop en de Minimal Art. Hij maakte geen onderscheid tussen ‘high’ en ‘low art’: techno en Toy Story waren voor hem net zo belangrijk als Warhol en De Kooning. Je zou zijn werkmethode op kunnen vatten als een vorm van sampling, waarbij alle mogelijke visuele bronnen een plek konden krijgen in het werk. Majerus bekommerde zich weinig om traditionele artistieke concepten als authenticiteit en originaliteit: “Fuck the intention of the artist” schreef hij in reuzenletters in een van zijn installaties. Majerus’ werk kan gesitueerd worden in de populaire cultuur van de jaren negentig; met name die van de techno- en de digitale beeldcultuur. Zijn rol als kunstenaar zou je dan ook kunnen vergelijken met die van de (techno-)DJ die alle mogelijke fragmenten opnieuw mixt tot een opzwepend en bruisend schilderkunstig geheel. Het Stedelijk Museum CS toont een aantal van Majerus’ ruimtelijke installaties en daarnaast een ruime selectie van zijn schilderijen. De overzichtstentoonstelling werd geïnitieerd en geproduceerd door het Kunsthaus Graz en gepresenteer in het kader van het Holland Festival. De officiële opening is op 24 juni 2005. Bij de expositie verschijnt een catalogus met teksten van o.a. Peter Pakesch, Veit Loers en Robert Fleck.

Credits

installatie Michel Majerus