In Vermeulens kamermuziek is dezelfde tegenstelling tussen furieuze en verstilde momenten te vinden als in zijn symfonische werk. Toch lijkt zij minder extreem, muzikaal puurder en in zekere zin abstracter dan de orkeststukken. Het is misschien niet toevallig dat de Eerste cellosonate (1918) het eerste en enige stuk was waarvoor de componist een internationaal gerenommeerde uitgever (Senart in Parijs) vond. De complete kamermuziek van Matthijs Vermeulen – en werk van twee andere nestors van de Nederlandse muziek, Kees van Baaren en Rudolf Escher – klinkt tijdens een vijftal concerten, steeds voorafgaand aan een orkestconcert in de Kleine Zaal van het concertgebouw. - Het Vermeulen-portret is een coproductie van Holland Festival en NPS-Radio en mede tot stand gekomen met steun van Buma/Stemra.
Programma:
Quatuor
Trois salutations a Notre-Dame
data
wo 18 juni 1997 21:00
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
