Martijn Padding (Amsterdam, 1956) studeerde compositie bij Louis Andriessen aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, piano bij Fania Chapiro en muziekwetenschap aan de Universiteit van Utrecht. Zijn oeuvre varieert van korte solostukken tot grootschalige symfonische werken en muziektheater. In zijn recente werk staan zijn kenmerkende hoekigheid en kernachtige harmonisch gestructureerde taal minder op de voorgrond. Hoewel Paddings stukken vaak een muzikaal technisch uitgangspunt hebben, is in toenemende mate een theatraal element in zijn werk aanwezig. In zijn esthetiek bestaat geen hiërarchie tussen bijvoorbeeld modernistische elementen, invloeden uit de popcultuur of historische klassieke uitgangspunten. Paddings composities worden met grote regelmaat in binnen- en buitenland uitgevoerd door belangrijke ensembles, solisten en orkesten. Zijn composities komen tot stand in nauwe samenwerking met een vaste groep van musici en ensembles zoals Gerard Bouwhuis, het Asko|Schönberg, MAE ensemble, NAP, LOOS en de Veenfabriek.

In 2009 won Padding de Unesco prijs (International Rostrum of Composers) voor First Harmonium Concerto. Voor een uitvoering van de volledige reeks van Beethoven's negen symfonieën in het Holland Festival 2010 met Jos van Immerseel en Anima Eterna schreef Padding een nieuwe ouverture, Glimpse, met dezelfde bezetting als Beethovens Die Geschöpfe des Prometheus. In 2011 won Padding voor zijn cd Three Concerti de Edison Klassiek in de nieuwe categorie De Ontdekking. In maart 2012 ging Paddings compositie In Memoriam Hector Berlioz in première bij Het Gelders Orkest, waar hij een seizoen lang 'composer in residence' was. In het najaar beleven zijn kamermuziekstuk Things that fall apart, Gesprek (een duo-compositie met Louis Andriessen) en HOP hun premières. Vanaf 2012 werkt Padding aan zijn nieuwe opera Laika, die in juni 2014 in het Holland Festival in première gaat. Naast zijn werkzaamheden als componist is Padding hoofd van de compositieafdeling van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.