Luca Francesconi (1956) studeerde piano aan het Conservatorium van Milaan en compositie bij Azio Corghi en Karlheinz Stockhausen (in Rome) en bij Luciano Berio (in Tanglewood). Daarnaast studeerde hij een jaar lang jazz aan het Berklee College of Music. In 1990 richtte hij in Milaan het Agon Acustica Informatica Musica op, een onderzoekscentrum voor muziektechnologie. Francesconi componeert in vrijwel alle genres en maakt vaak gebruik van elektronica. Hij heeft vijf radio-opera’s voor de RAI geschreven en verschillende opera’s voor het theater. Hij heeft compositieopdrachten ontvangen van het Nieuw Ensemble, STEIM Amsterdam, IRCAM, Asko|Schönberg en het Nederlandse Blazers Ensemble. Tot zijn grote orkestwerken behoren Wanderer voor de Filarmonica della Scala o.l.v. Riccardo Muti en Cobalt, Scarlet voor het Oslo Filharmoniske Orkester o.l.v. Mariss Jansons. Zijn werk wordt uitgevoerd door het Los Angeles Philharmonic, het San Francisco Symphony Orchestra, het Gewandhausorchester Leipzig, het BBC Symphony Orchestra, het Orchestre Philharmonique de Radio France en de Götenborg Symphoniker.

Hij heeft twee strijkkwartetten geschreven voor het Arditti Quartet en twee vioolconcerten voor Irvine Arditti. Francesconi’s koormuziek is uitgevoerd door het Vokalensemble Stuttgart o.l.v. Peter Eötvös, het Zweedse Radiokoor en het New London Chamber Choir. Zijn werk is bekroond met onder meer de Kranichsteiner Musikpreis (1990), de Förderpreis der Ernst-von-Siemens-Musikstiftung (1994) en de Prix Italia (1994). Behalve als componist is Francesconi ook actief als dirigent. Hij doceerde aan verschillende Italiaanse conservatoria en geeft over de hele wereld masterclasseses. Ook was hij gastdocent in Rotterdam en is hij hoofd van de compositieafdeling van het conservatorium in Malmö. Sinds 2008 is hij artistiek leider van de Biënnale in Venetië, en sinds 2012 geeft hij leiding aan het Ultima Festival in Oslo. Vanaf 2013 is hij componist in residence bij het Casa de Música in Porto.