Ga naar de hoofdcontent

Het is een en al Apocalyps en visioen in de vroeg 20ste-eeuwse Russische muziek. Onder het gesternte van Skrjabin reikte Stravinsky naar de hemel toen hij in Zvezdoliki een geheimzinnig gedicht van Konstantin Balmont in even geheimzinnige muziek vertaalde. Door dezelfde Balmont liet Prokofjev zich enkele jaren later inspireren tot een al even extreem getoonzette cantate, Sept ils sont sept. In zijn gooi naar het hogere en het hoogste ging geen Rus verder dan Nikolaj Oboechov, alias Nikolas l’Extasié. In de marge van de muziekgeschiedenis bouwde hij aan een uitzinnig getoonzet, door mystiek- religieuze obsessies gedomineerd oeuvre, dat nu eindelijk, ruim een halve eeuw na zijn dood in 1954, op het punt staat definitief ontsloten te worden. Deze middag klinkt er een eerste uitvoering van zijn Le troisième et derniertestament.