Ga naar de hoofdcontent

De New Yorkse Marina Rosenfeld omschrijft zichzelf als componist en beeldend kunstenaar. Zowel de muziekwereld als het museum- en galeriecircuit omarmen haar werk al jaren. Met concerten en performances in musea als het Tate Modern en installaties in muziekclubs als het Tonic (NY) slaat ze moeiteloos de brug tussen beide domeinen. De wereldpremière van Teenage Lontano was dan ook meteen de opening van de Whitney Biennale in NY in 2008.

Tijdens een reeks intieme repetities heeft zij geprobeerd om niet alleen hun pogingen haar partituur te zingen te vangen, maar ook hun spontane sociale interacties, grappen en onzekerheden. Voor het maken van de installatieversie van Teenage Lontano heeft Rosenfeld, zo schrijft zij in het on-line open source tijdschrift Interval(le)s, ‘de voorstellingen van de tieners die ik tijdens onze gezamenlijke sessies had gevangen, getranscribeerd en opnieuw gemixt  tot weer een nieuwe “cover”, dit keer van mijn origineel, en primair gemodelleerd vanuit het gefragmenteerde commentaar, het plezier, de tegenwerpingen, de virtuositeit en de uitwijdingen van mijn geweldige zangers, want uiteindelijk vroegen hun uiteenlopende interpretaties van mijn interpretatie om een geheel eigen versie.

Installatie Teenage Lontanto is te bezichtigen tussen 14.00 en 20.00 uur.

Credits

door Marina Rosenfeld gebaseerd op werk van György Ligeti