De wereldvermaarde maar oer-Hollandse choreograaf Hans van Manen stelde in opdracht van het Nationale Ballet een programma samen van balletten die hem het meest na aan het hart liggen. Van Manens eigen stijl kenmerkt zich door een helder lijnenspel en is wars van franje en opsmuk. Zijn Live (Holland Festival 1979) werd wereldwijd een klassieker. Als groot bewonderaar van George Balanchine, de onbetwiste meester van het moderne ballet in wie Van Manen zijn voorbeeld vond, koos hij voor diens Kammermusik no.2. Van Balanchines opvolger bij het New York City Ballet, de veelzijdige choreograaf en regisseur Jerome Robbins, koos Van Manen A Suite of Dances, een solo oorspronkelijk gemaakt voor sterdanser Mikhail Baryshnikov. Het programma bestaat verder uit nieuwe werk van Ted Brandsen en Martin Schläpfer.
data
vr 16 juni 2006 22:15
za 17 juni 2006 22:15
zo 18 juni 2006 16:00
di 20 juni 2006 22:15
wo 21 juni 2006 22:15
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend (inclusief pauze)
Toen Hans van Manen werd gevraagd een programma samen te stellen waarin hij laat zien welke balletten en dansmakers hem het meest na aan het hart liggen, wist hij meteen dat één werk niet mocht ontbreken, namelijk Suite of dances van Jerome Robbins. Van Manen is al jarenlang een groot liefhebber van deze solo vol draai-, spring en razendsnel voetenwerk op de cellosuites van Bach, oorspronkelijk gemaakt voor sterdanser Mikhail Baryshnikov. De solo vraagt een weergaloze combinatie van nonchalance en totale controle van de mannelijke solist.
Zijn tweede voorkeur is Kammermusik No 2. Dit werk van George Balanchine – Van Manens grote idool én voorbeeld - heeft voor de maker een ongewone bezetting: twee vrouwelijke solisten, hun partners, en een corps de ballet van acht mannen. Het optreden van de solisten is nu eens lyrisch, dan weer speels en atletisch, terwijl het corps de ballet zich krachtig, soms zelfs aanvallend manifesteert.
Het programma zal worden aangevuld met twee andere stukken waaronder een nieuwe choreografie van artistiek directeur Ted Brandsen – initiator van dit programma. Hij kreeg van Van Manen de opdracht: “Doe wat jij wilt en probeer daarbij puur als choreograaf en niet als artistiek leider te werk te gaan.”
Als laatste een Nederlandse première van choreograaf Martin Schläpfer. Schläpfer won de prestigieuze Prix de Lausanne en studeerde aan de Royal School of Ballet in Londen, waarna hij jarenlang als danser bij het Basler Ballett en het Winnipeg Ballet heeft gewerkt. Sinds 1999 is hij directeur van Balletmainz. Het stuk Streichquartett is een synthese uit vorm, architectuur, lijnenspel en beweging.