Je houdt je adem in als je zeven performers ziet tuimelen, dansen en klimmen in een 360 graden draaiend huis. In een mix van acrobatiek, dans en muziek zet het Zwitserse gezelschap Zimmermann & de Perrot alledaagse situaties in een ander perspectief, vergroot ze uit, zet ze op hun kop en drijft ze op de spits. In Hans was Heiri, wat zoveel betekent als ‘lood om oud ijzer’, gaat het om de mens die altijd anders wil zijn, maar in essentie niet zo veel van anderen verschilt. Met een uitgekiend gevoel voor humor en timing verbeeldt het gezelschap op luchtige wijze hun wonderbaarlijke universum. Virtuoos fysiek theater voor iedereen vanaf 10 jaar. Programma
data
do 13 juni 2013 22:00
vr 14 juni 2013 22:00
za 15 juni 2013 22:00
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend (zonder pauze)
Het Zwitserse duo Zimmermann & de Perrot maakt al sinds eind jaren negentig virtuoos fysiek theater waarin ze hun verwondering over de mens en zijn wereld verbeelden. Zimmermann is de acrobaat en de danser; De Perrot de muzikant, de meester van de draaitafels. Beiden zijn samen verantwoordelijk voor de choreografie van hun stukken. Ze noemen het theater, omdat ze er geen beter woord voor kunnen verzinnen, maar conventioneel theater is het geenszins. Hun stukken zijn gebaseerd op precieze observaties, grappige herhalingen en alledaagse situaties die – vaak letterlijk – in een heel ander perspectief worden gezet. Hierbij zijn rekwisieten en acteurs vaak verrassend uitwisselbaar. De mens met al zijn kwetsbaarheden en tegenstrijdigheden staat centraal in hun voorstellingen. De karakters die ze ten tonele voeren worden telkens weer in de meest onmogelijke situaties gedwongen.
Hoe fysiek hun theater ook is, en hoe luchtig en humorvol hun benadering, aan elke voorstelling ligt behalve vele uren noeste arbeid ook altijd een dieper filosofisch vraagstuk ten grondslag. In Hans was Heiri gaat het over de mens en zijn drang om anders dan de ander te willen zijn, niet te willen opgaan in de massa. Tegelijkertijd heeft die mens daardoor niet het vermogen om z’n gevoelens te delen met andere mensen, waardoor we met z’n allen samen eenzaam blijven.
Hans was Heiri, wat zoveel betekent als ‘lood om oud ijzer’ of ‘veel van hetzelfde’, begint met een sequentie waarin poppen van de spelers langzaam, bijna magisch tot leven komen en veranderen in de spelers zelf. Dan verschijnt het pièce de résistance van de rekwisieten op het toneel: een huis dat 360 graden in de rondte draait als een gigantisch rad van fortuin, dat is ingedeeld in vier kamertjes. De zes performers moeten in hun kamertjes letterlijk en figuurlijk op de been zien te blijven, terwijl het reuzenrad maar ronddraait als een wereld die met deze sterfelijke zielen geen enkele rekening wenst te houden. De stuk voor stuk virtuoze acrobaten botsen tegen wanden en meubels, lopen over muren en plafonds of moeten zich vasthouden in de meest precaire balansoefeningen om niet naar beneden te storten. Al snel vallen ze – alweer letterlijk en figuurlijk - bij elkaar binnen en ontstaan er komische, hilarische, pijnlijke en zelfs zeer aangrijpende situaties, waarin de zes performers adembenemend kunst- en vliegwerk koppelen aan moderne dans, slapstick en een uitgekiend gevoel voor humor en timing.
Soms ook staat het rad even stil, zoals in een scène waarin een yogi een stoomcursus bikram yoga geeft en de performers er alles aan doen om zo snel mogelijk in harmonie met zichzelf te komen, tot het rad onverwacht weer draaien gaat en er weinig meer overblijft van de innerlijke rust die ze nastreefden. Het is een van de vele geestige en aangrijpende scenes in dit adembenemende spektakelstuk dat ons er telkens weer aan herinnert dat wij slechts een paar kleine stipjes zijn op deze enorme aarde. Dat de wereld gewoon door blijft draaien en dat wij er maar het beste van moeten zien te maken. En dat we daarin gelukkig niet alleen staan. We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje – correctie: reuzenrad.
-
© Ada Nieuwendijk Fotografie [email protected]
-
© Ada Nieuwendijk Fotografie [email protected]
