Gewaagde theaterinterpretatie van de opera der opera’s.
Grzegorz Jarzyna vormt met Krzysztof Warlikowski het zeer succesvolle duo topregisseurs met een eigen theater in Polen. Jarzyna’s TR Warszawa heeft de reputatie verworven van een groep die open staat voor nieuwe ideeën en tegelijkertijd het goede van de traditie bewaart. Jarzyna’s spannende vertolking van Don Giovanni is hier een goed voorbeeld van. Hierin onderzoekt hij hoe sterk de mythe van Don Giovanni nog is door de muziek op de achtergrond te plaatsen. De opera wordt achter de coulissen opgevoerd, op het toneel speelt het echte verhaal, niet van Don Giovanni, maar gewoon Giovanni, een rijke playboy die de ene vrouw na de andere verslindt. Maar de passie is ver te zoeken, want Giovanni laat zich leiden door verveling en botte geilheid. Zelfs de dood doet hem niets meer.
data
di 22 juni 2010 22:00
wo 23 juni 2010 22:00
informatie
-
Pools
-
Duur voorstelling niet bekend (inclusief een pauze)
Grzegorz Jarzyna (1968) vormt met Krysztof Warlikowski het zeer succesvolle duo topregisseurs met een eigen theater in Polen. Zijn TR Warszawa heeft de reputatie verworven van een groep die open staat voor nieuwe ideeën en tegelijkertijd het goede van de traditie bewaart. Jarzyna's spannende vertolking van Don Giovanni is hier een goed voorbeeld van.
Vertrekpunt voor Giovanni zijn Mozarts opera Don Giovanni, Molières Don Juan, maar vooral de mythe van Don Juan zelf. Met groot gezelschap, muzikaal begeleid door vier musici, gaat regisseur Grzegorz Jarzyna in discussie met de mythe, en met de opera die door velen beschouwd wordt als dé opera aller tijden. Jarzyna onderzoekt wie Don Giovanni vandaag zou zijn en hoeveel kracht er van zijn mythe is overgebleven door de muziek op de achtergrond te plaatsen. De opera wordt achter de coulissen opgevoerd, op het toneel speelt het echte verhaal, niet van Don Giovanni, maar gewoon Giovanni, een rijke playboy die de ene vrouw na de andere verslindt. Maar de passie is ver te zoeken, want Giovanni laat zich leiden door verveling en botte geilheid. De voorstelling heeft een ongebruikelijke, theatrale vorm: een ontmoeting met opera, gepresenteerd door acteurs. De acteurs playbacken enkele aria’s, zingen soms mee. De regie is strak en houdt de gierende passies onder de tekst en de muziek stevig onder controle.
Jarzyna regisseerde enkele jaren geleden Mozarts Così fan tutte bij Teatr Wielki uit Poznan. Wat hem toen opviel aan de operawereld was het kunstmatige en de moeite die de zangers hebben met de theatraliteit van hun rol. Om te laten zien hoe hij het zou willen, haalde hij de opera naar het theater en werkte hij met zijn acteurs zoals je normaal met zangers zou werken. Het resultaat was een radicale anti-opera, die de emotionele spanning die opera op kan roepen in het theater wil doen herleven.
Want wat hij ontdekte was dat opera niet met behulp van vorm kon worden afgebroken, maar alleen met behulp van emoties, en met behulp van hetzelfde instrument waarmee ook het theater zelf te lijf wordt gegaan, namelijk de waarheid. “Wanneer opera-artiesten beginnen te zingen,” zegt hij, “bevinden ze zich in een andere dimensie. Ze zijn een medium, hun lichaam verandert in een medium, buitengewoon bijzonder. Ik hoop dat wij erin slagen om hun energie te combineren met de emotionele energie die voortkomt uit het vertellen van een verhaal over individuele menselijke levens. De acteurs zijn niet slechts instrumenten om mee te zingen, maar echte mensen met hun ups en downs.”
