Drei Schwestern

De zusjes zijn bij Tsjechov niet ouder dan 25. Christoph Marthaler (1951) - op dit moment één van de meest succesvolle regisseurs in het Duitstalige theater - maakt er drie oude meisjes van voor wie de trein al lang vertrokken is. Tsjechov laat zijn personages nog dromen en hopen. De figuren van Marthaler hebben het vanaf het begin af aan opgegeven. Het leven heeft hen uitgeput en verbruikt. Niemand heeft hen meer nodig. De tijs is tot stilstand gekomen. Ze zijn vergeten wie ze zijn, wat ze ooit wilden, waarvoor ze leven of geleefd hebben. En dat zij zelf het stuur zouden kunnen omgooien, blijkt niet meer dan een waanidee. marthalers Drei Schwestern ging in september 1997 in première bij de Berlijnse Volksbühne. De verandering waar Tsjechovs figuren zo naar verlangden, is in Duitsland sinds de val van de Muur een feit. De hoop van toen is echter vervlogen. Van cynisme is in Drie Schwestern echter geen sprake en ook de treurigheid is nooit deprimerend. Marthaler schetst zijn figuren vol mededogen. Hij laat zien wat gebeurt met mensen aan wier dromen, gedachten en fantasieën niemand behoefte heeft. En daarmee plaast hij dat bijna honderd jaar oude stuk midden in deze tijd.