Ga naar de hoofdcontent

Met Die Zauberflöte komt een einde aan de fameuze cyclus van 'late' Mozart-opera's door John Eliot Gardiner, de English Baroque Soloists en het Monteverdi Choir.

Pers en publiek kwamen superlatieven tekort bij hun beoordeling van deze elektriserende 'happenings' die gekenmerkt werden door 'een opwinding waarbij geen andere Mozart-ervaring meer lijkt te tellen' (de Volkskrant). Gardiner en de zijnen zetten, zo viel alom te beluisteren, een nieuwe standaard, niet alleen op het gebied van de muzikale interpretatie maar ook op dat van de enscenering. Want bij de semi geënsceneerde producties in het Concertgebouw bleek nog maar eens dat Mozart-opera's gemakkelijk zonder rococo-decors en gepoederde pruiken kunnen. Door een inventief gebruik van podium en lange trappen en een overtuigende visie op de personages, zorgde Gardiner voor theater van een ongekende intensiteit. Een hoogtepunt was in 1994 de hellevaartscène-met-publieks­participatie in Don Giovanni - voor Peter van der Lint (Trouw) 'een van de allerspannendste scènes die ik ooit in enige opera mocht aanschouwen'.

Credits

muziek Wolfgang Amadeus Mozart libretto Emanuel Schikaneder uitvoering the English Baroque Soloists, Monteverdi Choir, Pilobolus Dance Theatre dirigent John Eliot Gardiner choreografie Michael Tracy kostuums Romeo Gigli licht Berna Geels cast Michael Schade (Tamino), Christiane Oelze (Pamina), Gerald Finley (Papageno), Constance Backes (Papagena), Cyndia Sieden (Koningin van de Nacht), Uwe Peper (Monostatos), Harry Peeters (Sarastro)