Ga naar de hoofdcontent
English

Contes Immoraux – Partie 1 : Maison Mère

Phia Ménard

De mens bouwt huizen, maar ook politieke en maatschappelijke structuren. In Maison Mère neemt performancekunstenaar Phia Ménard op een krachtige, poëtische manier de bouwwerken van de mens onder de loep. Ze verschijnt als een punkversie van de beschermgodin Athene en bouwt eigenhandig een Griekse tempel van bordkarton. Haar versie van het beroemde Parthenon is bedoeld als een veilig huis voor de mensheid. Het toont de fundamenten van de westerse samenleving. Tegelijkertijd doet het denken aan de kwetsbare onderkomens van daklozen en vluchtelingen, die, ook in Griekenland, in groten getale Europa binnenkomen. Weerloos tegen de elementen. Zonder een uitgesproken moreel oordeel te vellen, zet Ménard met haar indrukwekkende aanwezigheid en overtuigende beeldtaal een sterk associatieve gedachtestroom in gang over alles wat de mens maakt en breekt.

data

za 12 juni 2021 20:30

za 12 juni 2021 22:30

zo 13 juni 2021 20:30

zo 13 juni 2021 22:30

informatie

  • Duur voorstelling niet bekend (zonder pauze)

Bij haar bezoek aan Athene in 2017 besefte performancekunstenaar Phia Ménard dat haar positie daar als voorbijganger in schril contrast stond met de rauwe realiteit van de vele vluchtelingen die er aankwamen. Ze was er op uitnodiging van documenta 14. Deze editie van de kunsttentoonstelling stond in het teken van het thema ‘Learning from Athens / Parliament of Bodies.’ Een thema dat was geïnspireerd op de situatie waarin de toegenomen migratie in Europa het falen van moderne, democratische instellingen en een gebrek aan gastvrijheid aan het licht bracht.

Bij haar bezoek aan Athene in 2017 besefte performancekunstenaar Phia Ménard dat haar positie daar als voorbijganger in schril contrast stond met de rauwe realiteit van de vele vluchtelingen die er aankwamen. Ze was er op uitnodiging van documenta 14. Deze editie van de kunsttentoonstelling stond in het teken van het thema ‘Learning from Athens / Parliament of Bodies.’ Een thema dat was geïnspireerd op de situatie waarin de toegenomen migratie in Europa het falen van moderne, democratische instellingen en een gebrek aan gastvrijheid aan het licht bracht.

Athene Ménard presenteert zich als een moderne punkversie van de godin Athene - beschermgodin van de stad en godin van de wijsheid, wetenschap en schone kunsten. Zo reflecteert ze op de rol van de Griekse cultuur als voorbeeld voor en beschermer van de Europese democratie. Daarvan is het Parthenon, dat ze eigenhandig bouwt, het ultieme symbool: een huis om de mensen te beschermen. Tegelijkertijd zijn het die Griekse fundamenten waarop de Europese realiteit van vandaag staat te wankelen. Ménard reageert met haar werk op de ontheemde bevolkingsgroepen die daaronder lijden. Ze ziet ‘het verdriet van lichamen die met zichzelf in conflict zijn, gevangen tussen hun verlangen naar individuele vrijheid en de goedkeuring en bevestiging van de maatschappij.’ Identiteit lichaam en materie Dat een (individueel) lichaam zowel politiek als persoonlijk kan zijn, weet Ménard als geen ander. Ze begon haar carrière in 1995 als circusartiest en ontwikkelde zich tot choreograaf en performancekunstenaar. Sinds zij in 2008 van sekse veranderde, vormen vraagstukken over gender en genderidentiteit een speerpunt in haar werk. Ook haar eigen identiteit als transvrouw speelt een belangrijke rol in haar werk. Niet in de laatste plaats door de manier waarop zij zichzelf presenteert, met een uitgesproken kledingkeuze, houding en manier van bewegen. In haar werk reflecteert ze altijd op de wisselwerking tussen identiteit, lichaam en materie. Haar bezoek aan Athene versterkte haar zelfbewustzijn. Ze voelde zich ‘een individu, en comfortabel geïnstalleerde kunstenaar, een soort bourgeois, bohemien, Frans persoon. Een vrouw.’ Die ervaring werd het uitgangspunt voor het drieluik Contes Immoraux (‘Immorele verhalen’), waarvan Maison Mère het eerste deel is.

Lees minder

Credits

dramaturgie Phia Ménard, Jean-Luc Beaujault regie Phia Ménard, Jean-Luc Beaujault scenografie Phia Ménard uitvoering Phia Ménard geluid Ivan Roussel geluidstechniek Ivan Roussel, Mateo Provost toneelmeester Pierre Blanchet, Rodolphe Thibaud, David Leblanc kostuums Fabrice Ilia Leroy technische leiding Olivier Gicquiaud co-regie Claire Massonnet productie Claire Massonnet administratie Claire Massonnet productieassistent Clarisse Mérot communicatie Adrien Poulard uitvoerend producent Compagnie Non Nova coproductie documenta 14, Kassel and Le Carré, Scène nationale et Centre d’Art contemporain of Château-Gontier met steun van Conseil Régional des Pays de la Loire, Savoy, gemeente Nantes, Compagnie Non Nova, Conseil Départemental de Loire-Atlantique maker in residentie bij Malraux scène nationale Chambery, Théâtre National de Bretagne, Centre Européen Théâtral et Choréographique

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door