Ga naar de hoofdcontent

In zijn meest recente choreografie Con forts fleuve uit 1999 filosofert Charmatz over de verhoudingen tussen lichaam en stem. In zijn opvatting zijn ze volmaakt gelijk aan elkaar; de muziek van Otomo Yoshihide fungeert daarbij als steun en camouflage voor de stemmen. Teksten van John Giorno, ten dele pornografisch, begeleiden de dansers, die van top tot teen ingepakt, schijnbaar stuurloos door de ruimte bewegen. In alle opzichten heeft Charmtz de geijkte kaders van dans, muziek, theater en voordracht opgerekt, waardoor de voorstelling een vervreemdend gevoel oproept.

De jonge Franse choreograaf en danser Boris Charmatz representeert het postmodernisme in de dans. Opgeleid aan de École de Danse de l'Opéra de Paris stelt Charmatz zich en doel de

De jonge Franse choreograaf en danser Boris Charmatz representeert het postmodernisme in de dans. Opgeleid aan de École de Danse de l'Opéra de Paris stelt Charmatz zich en doel de

dans een nieuw perspectief te geven, vooral in relatie tot de beeldende kunstvormen. Dit heeft geleid tot een aantal activiteiten: thematische sessies (over licht, beeldende kunst), de realisatie van films en choreografieën, de productie en organisatie van tentoonstellingen (Statuts) en de organisatie van werkplaatsen voor reflectie, kritiek en ontmoeting (o.a. Facultés).

Lees minder

Credits

choreografie Boris Charmatz dans Nuno Bizaro, Dimitri Chamblas, Boris Charmatz, Julia Cima, Vincent Dupont, Myriam Lebreton, Olga de Soto, Cathérine Legrand muziek Otomo Yoshide lichtontwerp Yves Godin geluid Olivier Renouf technische leiding Alexandre Diaz productie EDNA coproductie Le Qurtz, La Filature, Kaaitheater, Luzerntanz, Festival d’Automne à Paris