Ga naar de hoofdcontent

Na Oedipus Rex/Psalmensymfonie (maart 1998) en The Rake's Progress (november 1998) regisseert Peter Sellars bij De Nederlandse Opera zijn derde 'Stravinsky'. De befaamde Amerikaanse theatermaker baseert zich op Stravinsky's religieuze composities ­voor een eigentijdse setting en geëngageerde visie op de worsteling van de mens met God. Tegenover het einde van de wereld staat de schepping ervan, vanaf zondvloed (The Flood), Babylonische spraakverwarring (Babel) en familiestrijd (Abraham en Isaac) over de opkomst van de steden (Threni) tot de installatie van de religies en de godsdiensttwisten (Ave Maria, Pater Noster, Credo en A Sermon, A Narrative en A Prayer).

The Flood, in 1999, Stravinsky’s, laatste werk voor het muziektheater, gaat over het bouwen van Noachs ark en de redding van zijn familie en vele dieren voor de zondvloed. Stravinsky wilde de geschiedenis van Noach en de zondvloed abstraheren en tot een algemeen geldige parabel maken: de catastrofe als ‘condition humaine’. Babel vertelt hoe God de mensen, die één taal spreken en een toren bouwen die tot in de hemel moet reiken, om hun hoogmoed veroordeelt tot een eigen taal voor ieder, zodat niemand de ander nog verstaat. In Abraham and Isaac toont Abraham zich zo toegewijd aan God, dat hij bereid is zijn eigen zoon Isaac te offeren, wat een Engel Gods verhindert. God verkondigt Abraham dat diens nakomelingen alle volkeren op aarde zullen zegenen. Het werk eindigt met de aangrijpende terugkeer tot het dagelijks leven, nadat het geloof van Abraham zwaar op de proef gesteld is. Het werk Threni (klaagliederen van Jeremia) verklankt de keerzijde van wat is ontstaan: de vernietiging van de stad, het lijden van de mens. Na de gebeden: Ave Maria en Pater Noster en de geloofsbelijdenis: Credo Ave Maria, Credo, Pater Noster, wordt in A Sermon, a Narrative and a Prayer bevestigd dat het geloof de essentie is van wat men hoopt, en het bewijs van wat men niet ziet, maar ook dat de prediking van één man verkeerd begrepen kan worden.Bijbelse stukken was een avondvullende productie voor drie orkesten - een combinatie van het ASKO en het Schonberg Ensemble met de strijkers van het Nieuw Sinfonietta Amsterdam. Zij begeleidden dansers en acteurs, het Amerikaanse Theatre of Voices van Paul Hillier, drie vocale solisten en het Koor van De Nederlandse Opera.

Credits

muziek Igor Stravinsky muzikale leiding Reinbert de Leeuw regie Peter Sellars orkest Asko Ensemble, Schönberg Ensemble, Nieuw Sinfonietta Amsterdam koor Koor van De Nederlandse Opera instudering koor Winfried Maczewski vocaal ensemble Paul Hillier decor George Tsypin kostuums Gabriel Berry belichting James F. Ingalls choreografie Mark Morris, Donald Byrd dramaturgie Jan Goossens bas Daniel Cole, Curtis Cook bariton Sanford Sylvan sopraan Kirsten Blase-Heilman alt Holly Wilson, Lorraine Hunt tenor Thomas Young, Wolodymyr Smishewych, Stephen Ng cast Howie Seago, Oni Faida Lampley, Dirk Roofthooft dans Martinus Miroto, Jean Emile, Antonio Carlos Scott, Hans Georg Lenhart, Michael Schumacher, Daniela Graça, Nora Kimball