Ga naar de hoofdcontent

Wat het favoriete standje van de worm is, wat een vrouwtjeseend met haar vagina kan en hoe de dolfijn geen gat onbenut laat: deze en nog veel meer pikante wetenswaardigheden over het liefdesleven der dieren passeren de revue in Bestiaire d’amour. Op lichtvoetige, droogkomische wijze vertelt Isabella Rossellini over lust, liefde, moederschap, seks en voortplanting tot in de verrassende en surreële details. Haar verhaal wordt geïllustreerd met korte videofilms die ze onder de titel Green Porno maakte voor het Sundance Channel. Van paringsdansen tot vechtpartijen, van orgieën tot groepsverkrachtingen, van kindermoord tot momenten van grote intimiteit en tederheid: soms zou je bijna vergeten dat het over dieren gaat.

De Italiaanse Isabella Rossellini (1952), actrice en fotomodel en onder andere bekend van de David Lynch-films Blue Velvet (1986) en Wild at Heart (1990), komt naar het Holland Festival met een lichtvoetige

De Italiaanse Isabella Rossellini (1952), actrice en fotomodel en onder andere bekend van de David Lynch-films Blue Velvet (1986) en Wild at Heart (1990), komt naar het Holland Festival met een lichtvoetige

en spitse conference – deels lezing, deels performance – over het bijzondere seksleven van dieren. Bestiaire d’amour is de theatrale versie van Green Porno: een serie korte komische films over dieren en hun liefdespraktijken – bedacht, gespeeld, geschreven en geregisseerd door Rossellini, zelf een toegewijd natuurliefhebber en hobbybioloog. De serie kwam in 2008 tot stand op verzoek van acteur en regisseur Robert Redford voor diens Sundance Festival, en werd uitgezonden op de digitale zender The Sundance Channel. Green Porno ontpopte zich tot groot succes en won in 2009 een Webby Award.

Met fantastische dierenkostuums en felgekleurde knip- en plakdecors – gerealiseerd door Jody Shapiro en Rick Gilbert – neemt Rossellini in Green Porno de kijker mee in het wonderlijke voortplantingsverhaal van de libelle, spin, bij, bidsprinkhaan, worm, slak en (vuur)vlieg. Daarbij worden haar onderkoelde absurdistische humor, de animaties en visuele grappen onderbouwd door wetenschappelijke feiten. En, ze toont de onvermijdelijke parallellen en contrasten met het liefdesleven van het vreemdste dier op aarde: de mens. Rossellini maakte meerdere vervolgen op de serie. In latere delen van Green Porno richtte ze zich op de zeedieren. Bon Appetit! (2010) gaat over de overbevissing en de dramatische gevolgen voor de voortplanting van zeedieren. In een andere Green Porno vervolgserie, Seduce Me (2010), onderzoekt Rossellini de merkwaardige verleidingsrituelen in het dierenrijk; in Mammas (2013) houdt ze zich bezig met het moederinstinct. Met Bestiaire d’amour zet ze nu de stap naar het podium, en komen een aantal van deze dierenthema’s samen in theatrale vorm.

Voor Bestiaire d’amour werkte Rossellini samen met schrijver Jean-Claude Carrière en regisseur Muriel Mayette van de Comédie Française. In deze theatrale lezing bespreekt Rossellini, geheel in het zwart gekleed, tot in hilarisch surreële details het liefdesspel van spinnen, dolfijnen, insecten, hamsters en andere dieren. Alle vormen van lust komen voorbij. Van orgieën, vecht- en valpartijen, partner- en kindermoord, verkrachtingen, paringsdansen met kunst- en vliegwerk en acrobatische standjes, maar ook momenten van grote intimiteit en tederheid. De links met de mensenwereld zijn snel gemaakt. ‘De vlinder kan op een kilometer afstand zijn geliefde al voelen,’ zegt Rossellini, ‘maar mensen zijn soms al blind voor elkaar als ze een paar meter verwijderd zijn.’

De conference wordt kracht bijgezet met 6 à 7 filmfragmenten waarin Rossellini, uitgedost als vlieg, eend, inktvis of insect haar verhaal illustreert. Bestiaire d’amour ging in juni 2013 in première op het festival Printemps de Comédie in Montpellier en was in eerste instantie bedoeld als éénmalig evenement. Haar conference bleek echter zo succesvol dat tournees door Frankrijk en de Verenigde Staten, Engeland en Australië zouden volgen. Het Holland Festival heeft nu de Nederlandse première.

Lees minder

Credits

tekst Isabella Rossellini, Jean-Claude Carrière artistieke begeleiding Muriel Mayette uitvoering Isabella Rossellini lichtontwerp Antoine Manichon video Antoine Manichon Engelse vertaling Julia Groopman productie Les Visiteurs du Soir

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door