Het London Sinfonietta is een van de oudste hedendaagse muziekensembles. Het werd in 1968 opgericht door David Atherton. Vanaf het begin van de jaren zeventig heeft het ensemble grootschalige festivals gewijd aan, onder anderen, Schönberg, Weill, Britten, Varèse en Stravinsky. Maar ook het werk van levende componisten kreeg veel aandacht. De afgelopen 27 jaar werden 222 premières gespeeld (in de helft van de gevallen ging het om opdrachtwerken), van figuren als Ligeti, Berio, Henze, Górecki, Reich, Pärt en Adams.
Het ensemble speelt werken van twee gearriveerde componisten (Birtwistle en Berio) en twee coming men: George Benjamin en Theo Verbey. Is de eerste (voormalig protégé van Olivier Messiaen, IRCAM discipel en maker van even doortimmerde als welluidende muziek) een van de beloftes van de Engelse nieuwe muziek, de tweede is dat stadium in Nederland eigenlijk al gepasseerd. Het werk van Verbey (1959), die enkele jaren geleden de bijzondere eer te beurt viel een stuk te mogen componeren voor het internationale nieuwe-muziekmekka Donaueschingen, wordt gekenmerkt door een fascinerende combinatie van welluidendheid en virtuositeit. 'Hij mag zich,' aldus Pay-Uun Hiu in de Volkskrant, 'heruitvinder noemen van een principe dat lange tijd is verguisd en vergeten: Het Behagen.' Hetgeen in ieder geval een band schept met Benjamin en Berio. Het London Sinfonietta nam eerder met succes Verbey's Triade op in het repertoire.
data
zo 9 juni 1996 02:00
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
